czwartek, 28 lutego 2013
Insygnia Śmierci
Hejo ♥ Pożyczyłam dzisiaj od mojej bff dwie części Insygni Śmierci :)). Bardzo się cieszę, nareszcie będe mogła to oglądnąć :)). Nie będę wrzucała zdjęć, bo chyba wiecie, jak wyglądają. Ale dobra, do zobaczenia! ~ja
środa, 27 lutego 2013
Pomysł
Tak sobie myślę, czy nie zrobić tutaj zakładki z moimi opowiadaniami. Jednak nie jestem pewna, czy to dobry pomysł. A poza tym nie wiem, o czym pisać :( Pomóżcie ♥ ~ja
Spam ze Ślizgonami 4/5
Przepraszam, że teraz będą sami dorośli, ale nie mam pomysłów na Slytheryn :(( ~ja
wtorek, 26 lutego 2013
Spam ze Ślizgonami 3/5
A teraz postrach swiata, Tom Riddle. Pewnie niektórzy się spytają: Dlaczego nie ma jego obecnej twarzy?? A ponieważ, to WTEDY był jeszcze Tom, a nie Voldemort. ~ja
Wtorek ♥
Musicie wiedzieć, że bardzo lubię robić posty na blogu, ale niestety w dni robocze nie mam na to czasu :(
jednak będę próbowała znaleźć na to czas. Jakos nie mam dzisiaj pomysłów na bloga itp. Może zrobie kolaże, skopiuje kolejne dłuuuuuuuuuuuugaśne opisy itd. Na poczatek zrobie wam jakiś fajny spam ze ślizgonami :)
jednak będę próbowała znaleźć na to czas. Jakos nie mam dzisiaj pomysłów na bloga itp. Może zrobie kolaże, skopiuje kolejne dłuuuuuuuuuuuugaśne opisy itd. Na poczatek zrobie wam jakiś fajny spam ze ślizgonami :)
niedziela, 24 lutego 2013
Różdżki nr. 2
Już dla was zrobię te różdżki nr 2. Pojawi się w tej części na pewno Sam-Wiesz-Kto. Jednak nie mam zbytnio pomysłu, czyje różdżki jeszcze wrzucę. Musicie wiedzieć, że zawsze robię coś takiego:
1. Zaczynam post
2. Robie kolaż
3. Kończę post z kolażem.
1. Zaczynam post
2. Robie kolaż
3. Kończę post z kolażem.
Mój własny "Co zrobiłeś?!"
Hei ♥ Nareszcie. Udało mi się zrobić "Co zrobiłeś?!" nr1. Myślę, że nie wytrzymam, jezeli będę musiała zrobić jeszcze. Wolę ściągać z neta. Ok. To ja wrzucam, a wy czytacie, a w komentach zapisujecie co wam wyszło. UWAGA: Pamiętajcie, żeby zmienić formy, jeżeli na przykład jesteście dziewczynami. ~ja
Mam nadzieję, że coś tutaj widać ;)
Kolejny "Co zrobiłeś?!"
Znalazłam też coś takiego baardzo podobnego, jak było z Draco, ale to było o praktycznie wszystkich postaciach z HP. Jednak nie wrzucę tego, ponieważ jest trochę dziwne i erotyczne. Wolę nie ryzykować. Po tym poście spróbuję SAMA zrobić coś takiego. Więc życzcie mi powodzenia!
Kolejny dzionek
Hej! Tak sobie poczytałam te opisy, i z tych opisów wyszło takie jajo, że w sumie Ron i Hermiona pobili Harrego długością tekstu! Ojojoj. Znalazłam na facebooku takie fajne zdjęcie (coś w stylu: jaką różdżkę dostaniesz?) o Draco. Zaraz to wrzucę, a w następnych postach postaram zrobić takiego cosia z różdżkami, bo ciągle ich szukam!!! Teraz co do zdjęcia: po dniu nie zapomnijcie dodać "Draco"! I nie jest tutaj napisane "~ja" (na obrazku oczywiście), bo to nie jest moje zdjęcie. ~ja :D
sobota, 23 lutego 2013
Opis Hermiony
I nareszcie została na teraz tylko Herma!! Jakże się cieszę. Jednak przy Hermionie też zostawię wszystkie [edytuj] ~ja
Hermiona Granger (ang. Hermione Granger, ur. 19 września 1979) – fikcyjna postać z cyklu książek o Harrym Potterze autorstwa J. K. Rowling. Jest uczennicą Hogwartu, gdzie – obok Rona Weasleya – jest jednym z najlepszych przyjaciół Harry’ego Pottera. Jej ulubionym przedmiotem jest numerologia i transmutacja. Jej rodzice są mugolami, z zawodu dentystami. Dzieli dormitorium z Parvati Patil i Lavender Brown. Hermiona ma długie, gęste, brązowe i mocno kręcone włosy oraz oczy o tej samej barwie. Hermiona jest jedną z najbardziej nietuzinkowych i najważniejszych postaci w całej serii książek o Harrym Potterze. Niejednokrotnie wybija się ponad inne postacie wiedzą i umiejętnościami.
Jej imię zaczerpnięte zostało z Zimowej opowieści Wiliama Szekspira. Autorka wzorowała postać Hermiony na sobie, przedstawiając ją jako karykaturę samej siebie z czasów, gdy była nastolatką. Rowling przyznała, że w młodości na pierwszym miejscu stawiała naukę.
Różdżka: Winorośl i włókno ze smoczego serca. Dziesięć i trzy czwarte cala. Wyprodukowana przez Ollivandera.
Harry Potter i Kamień Filozoficzny[edytuj]
Gdy poznajemy Hermionę w pierwszym tomie, Harry i Ron początkowo jej nie polubili – poznali się w ekspresie do Hogwartu, gdzie pokazała im swój charakter, który nie spodobał się Harry’emu i Ronowi. Ron miał nawet nadzieję, że nie trafi do tego samego domu, co Hermiona. Po tym jak Harry i Ron uratowali ją od niechybnej śmierci z rąk górskiego trolla w łazience, Hermiona odwdzięczyła im się, kłamiąc profesor McGonagall, że poszła szukać trolla, bo myślała, że da radę go pokonać, kiedy tak naprawdę płakała w łazience po tym jak Ron ją obraził. Od tamtego czasu cała trójka została przyjaciółmi.
Hermiona i Ron są postaciami ewidentnie różniącymi się od siebie, często kłócą się o byle drobiazg i dokuczają sobie (Ron wyszydza przede wszystkim nadmierny zapał Hermiony do nauki).
Pomogła Harry’emu wydostać się z diabelskich sideł i rozwiązać zagadkę z eliksirami, aby odnaleźć i powstrzymać złodzieja Kamienia Filozoficznego.
Harry Potter i Komnata Tajemnic[edytuj]
W drugim tomie nazwana została przez Dracona Malfoya szlamą, a w jej obronie stanął Ron. Sporządziła Eliksir Wielosokowy, dzięki któremu Harry i Ron zmienili się w Crabbe'a i Goyle'a. Została spetryfikowana przez bazyliszka, niedługo po tym, jak odkryła, że to właśnie bazyliszek atakuje mieszkańców Hogwartu. Wyszukane przez nią informacje pomogły w późniejszym czasie uratować życie Ginny Weasley, siostry Rona.
Harry Potter i więzień Azkabanu[edytuj]
W następnym tomie Hermiona ponownie zraziła do siebie Harry’ego i Rona, najpierw tym, że doniosła profesor McGonagall, że Harry anonimowo dostał w prezencie Błyskawicę (Hermiona bała się, że została ona zaczarowana przez Syriusza Blacka), w wyniku czego miotłę Harry'emu skonfiskowano, a następnie tym, że jej kot – Krzywołap – zabił szczura Rona, Parszywka (co okazało się nieprawdą). W czasie, gdy skłócona była z Harrym i Ronem, pomagała Hagridowi w sprawach sądowych związanych z hipogryfem Hardodziobem, który podczas lekcji – sprowokowany – zaatakował Draco Malfoya. Apelacje sądowe nie przyniosły sukcesu, jednak w późniejszym czasie Hermiona i Harry pomogli hipogryfowi uciec.
Hermiona postanowiła uczyć się wszystkich możliwych przedmiotów, nawet tych zupełnie jej niepotrzebnych, przez co większą część roku chodziła zmęczona i rozdrażniona. Już na pierwszych zajęciach wróżbiarstwa ścięła się z nauczycielką owego przedmiotu, Sybillą Trelawney, a koło Wielkanocy zrezygnowała z tego przedmiotu, zarzucając profesorce kłamstwo i nierzetelność w obecności całej klasy, i stwierdzając, że woli numerologię.
Aby móc zaliczyć wszystkie przedmioty, używała zmieniacza czasu, dzięki któremu mogła cofać się w czasie, aby być na wszystkich zajęciach. Zmieniacz czasu pomógł w uratowaniu Hardodzioba i Syriusza Blacka.
Harry Potter i Czara Ognia[edytuj]
Na czwartym roku zainteresowała się losem skrzatów domowych, według niej niedocenianych i poniżanych przez czarodziejów. Podjęła decyzję o założeniu stowarzyszenia Walki o Emancypację Skrzatów Zniewolonych (W.E.S.Z.), do której starała się zwerbować jak najwięcej członków. Hermiona sama pomagała Harry'emu w przygotowaniu do pierwszego zadania Turnieju Trójmagicznego, gdyż Ron był na niego obrażony.
Na balu bożonarodzeniowym pojawiła się z Wiktorem Krumem, reprezentantem Durmstrangu w turnieju, co bardzo nie spodobało się Ronowi (zarzucał jej bratanie się z wrogiem, mimo tego, że wcześniej był fanem Kruma). Odkryła tajemnicę Rity Skeeter, która pisała wyssane z palca artykuły o życiu prywatnym jej i Harry’ego. Postawiła Ricie ultimatum – albo Rita przestanie wypisywać o Harrym kłamstwa, albo Hermiona ujawni, że Rita jest nielegalnym animagiem (potrafi przemieniać się w żuka).
Harry Potter i Zakon Feniksa[edytuj]
Hermiona podtrzymywała ideę stowarzyszenia WESZ także na piątym roku, szyjąc ubranka dla domowych skrzatów i zostawiając je w wieży Gryffindoru, z nadzieją, że uda jej się uwolnić jak najwięcej skrzatów (domowy skrzat może zostać oswobodzony jedynie wtedy, gdy dostanie od swojego pana jakąś część ubrania – Hermiona podstępem chciała uwolnić hogwarckie skrzaty). Jej poświęcenie okazało się nieużyteczne, ponieważ wszystkie ubrania zbierał Zgredek, gdyż inne skrzaty nie chciały sprzątać wieży Gryffindoru.
Zmusiła Ritę Skeeter, aby napisała artykuł mówiący o powrocie Lorda Voldemorta – w tym okresie nikt nie chciał uwierzyć w to, że udało mu się powrócić. Była pomysłodawczynią Gwardii Dumbledore'a – stowarzyszenia uczniów działającego poza wiedzą Ministerstwa Magii (inwigilującego wówczas Hogwart). Podczas wizyty u Hagrida Harry był zmuszony zatkać jej usta, gdyż krzyknęła i mogła doprowadzić do wyrzucenia ze szkoły.
Została potraktowana czarnoksięskim zaklęciem, ktorego formuły nie było w książce, podczas walki ze śmierciożercami w Departamencie Tajemnic.
W piątym tomie Hermiona po raz pierwszy wypowiedziała nazwisko Voldemorta.
Hermiona bardzo dużo uczyła się podczas piątego roku, aby jak najlepiej wypaść podczas sumów (standardowe umiejętności magiczne – sprawdzian praktycznych i teoretycznych wiadomości uzyskanych podczas pięcioletniej nauki w Hogwarcie).
Harry Potter i Książę Półkrwi[edytuj]
Na początku tej części książki otrzymuje informacje o wynikach SUM-ów. Z wszystkich przedmiotów oprócz obrony przed czarna magią ("powyżej oczekiwań" – ocena słabsza tylko od "wybitnego") otrzymuje najwyższe stopnie ("wybitny"). W szóstej klasie – a nawet wcześniej, bo już w klasie trzeciej zaczął jej się podobać Ron, zresztą z wzajemnością. Była zazdrosna, kiedy zaczął się spotykać z Lavender Brown. Odkryła, że matką Severusa Snape’a była Eileen Prince. W ostatniej części razem z Ronem i Harrym, decyduje się wyruszyć na poszukiwania horukruksów, po ślubie Billa i Fleur.
Harry Potter i Insygnia Śmierci[edytuj]
W ostatniej części cyklu o Harrym Potterze, wyruszyła razem z Harrym i Ronem na poszukiwanie horkruksów. Zmodyfikowała swoim rodzicom pamięć (po to by ich chronić i aby nie mogli wyjawić śmierciożercom żadnych informacji o Harrym Potterze), żeby myśleli, iż nazywają się Wendell i Monika Willkins, których życiową ambicją jest przeprowadzka do Australii. Dostała w spadku od Albusa Dumbledore’a książkę Baśnie barda Beedle'a. Przez kilka miesięcy mieszka z Harrym i Ronem w namiocie, przeprowadzając się co jakiś czas. W Boże Narodzenie idzie z Harrym do Doliny Godryka. Ratuje Harry’emu życie gdy ten o mało co nie zostaje złapany przez węża Voldemorta, gdy znajdują się u Bathlidy Bagshot. Wraz z Harrym i Ronem zostaje złapana przez szmalcowników, gdy Harry wypowiada imię Voldemorta. Później trafia do domu Malfoyów, gdzie jest torturowana przez Bellatrix, w celu wyjawienia cennych informacji, lecz wymyśla wiarygodną historyjkę. Po ucieczce z domu Malfoyów, mieszka przez jakiś czas w domu Billa i Fleur wraz z Harrym, Ronem, Deanem, Luną, panem Ollivanderem i Gryfkiem. Udając Bellatrix, wkrada się z Harrym, Ronem i Gryfkiem do banku Gringotta, by ukraść ze skrytki Lestrange'ów kielich Helgi Hufflepuff. Podczas bitwy o Hogwart zniszczyła horkruks Voldemorta (kielich Helgi Hufflepuff) jadem z kła bazyliszka. Chwilę później pocałowała Rona.
Zakończenie[edytuj]
Z epilogu w ostatniej części Harry'ego Pottera dowiadujemy się, że wyszła za mąż za Ronalda Weasleya i wspólnie wychowują dwoje dzieci: Rose Weasley i Hugona Weasleya. Hermiona pracowała w Ministerstwie Magii, w Departamencie Przestrzegania Prawa. Miała dobre stosunki z Harrym Potterem i jego dziećmi.
Stowarzyszenie W.E.S.Z.[edytuj]
Stowarzyszenie Walki o Emancypację Skrzatów Zniewolonych, (ang. S.P.E.W. od spew – zwymiotować – Society for the Promotion of Elfish Welfare) – fikcyjna organizacja założona przez Hermionę Granger na początku czwartego roku nauki w Hogwarcie organizacja miała na celu wywalczenia równouprawnienia skrzatów z czarodziejami. Założycielce nie odpowiadał fakt, iż skrzaty często były poniewierane, wykorzystywane do dosłownie każdej pracy. A, że skrzaty fakt przyjęcia ubrania uznawały za zwolnienie ze służby, chodzili zazwyczaj nadzy, albo ubrani minimalnie.
Większość czarodziei śmiała się z tak bezsensownych dla nich idei jak np. płacenie skrzatom za to, że im służą, a sprawę „Wszy” – jak nazywała organizację znaczna większość osób, która usłyszała jej nazwę, pogarszał jeszcze fakt, że również skrzaty uważały WESZ za obrazę ich gatunku i nie przyjmowały za przykład Zgredka.
Pierwszym sekretarzem był Harry Potter, a skarbnikiem Ronald Weasley. Jednym z pierwszych członków organizacji był także Neville Longbottom. Aby otrzymać specjalną plakietkę i miano członka organizacji należało zapłacić 2 sykle wpisowego. Niektórzy zapisywali się do organizacji tylko po to, by Hermiona dała im spokój.
Nie wiadomo, jak rozwijała się działalność organizacji, kiedy jej założycielka skończyła Hogwart. Lecz w czasie uczęszczania do szkoły stowarzyszenie stało się dość znane (gł. wśród Gryfonów) m.in. za rozrzucanie po zamku różnego rodzaju ubrań w celu uwolnienia skrzatów.
Hermiona Granger (ang. Hermione Granger, ur. 19 września 1979) – fikcyjna postać z cyklu książek o Harrym Potterze autorstwa J. K. Rowling. Jest uczennicą Hogwartu, gdzie – obok Rona Weasleya – jest jednym z najlepszych przyjaciół Harry’ego Pottera. Jej ulubionym przedmiotem jest numerologia i transmutacja. Jej rodzice są mugolami, z zawodu dentystami. Dzieli dormitorium z Parvati Patil i Lavender Brown. Hermiona ma długie, gęste, brązowe i mocno kręcone włosy oraz oczy o tej samej barwie. Hermiona jest jedną z najbardziej nietuzinkowych i najważniejszych postaci w całej serii książek o Harrym Potterze. Niejednokrotnie wybija się ponad inne postacie wiedzą i umiejętnościami.
Jej imię zaczerpnięte zostało z Zimowej opowieści Wiliama Szekspira. Autorka wzorowała postać Hermiony na sobie, przedstawiając ją jako karykaturę samej siebie z czasów, gdy była nastolatką. Rowling przyznała, że w młodości na pierwszym miejscu stawiała naukę.
Różdżka: Winorośl i włókno ze smoczego serca. Dziesięć i trzy czwarte cala. Wyprodukowana przez Ollivandera.
Harry Potter i Kamień Filozoficzny[edytuj]
Gdy poznajemy Hermionę w pierwszym tomie, Harry i Ron początkowo jej nie polubili – poznali się w ekspresie do Hogwartu, gdzie pokazała im swój charakter, który nie spodobał się Harry’emu i Ronowi. Ron miał nawet nadzieję, że nie trafi do tego samego domu, co Hermiona. Po tym jak Harry i Ron uratowali ją od niechybnej śmierci z rąk górskiego trolla w łazience, Hermiona odwdzięczyła im się, kłamiąc profesor McGonagall, że poszła szukać trolla, bo myślała, że da radę go pokonać, kiedy tak naprawdę płakała w łazience po tym jak Ron ją obraził. Od tamtego czasu cała trójka została przyjaciółmi.
Hermiona i Ron są postaciami ewidentnie różniącymi się od siebie, często kłócą się o byle drobiazg i dokuczają sobie (Ron wyszydza przede wszystkim nadmierny zapał Hermiony do nauki).
Pomogła Harry’emu wydostać się z diabelskich sideł i rozwiązać zagadkę z eliksirami, aby odnaleźć i powstrzymać złodzieja Kamienia Filozoficznego.
Harry Potter i Komnata Tajemnic[edytuj]
W drugim tomie nazwana została przez Dracona Malfoya szlamą, a w jej obronie stanął Ron. Sporządziła Eliksir Wielosokowy, dzięki któremu Harry i Ron zmienili się w Crabbe'a i Goyle'a. Została spetryfikowana przez bazyliszka, niedługo po tym, jak odkryła, że to właśnie bazyliszek atakuje mieszkańców Hogwartu. Wyszukane przez nią informacje pomogły w późniejszym czasie uratować życie Ginny Weasley, siostry Rona.
Harry Potter i więzień Azkabanu[edytuj]
W następnym tomie Hermiona ponownie zraziła do siebie Harry’ego i Rona, najpierw tym, że doniosła profesor McGonagall, że Harry anonimowo dostał w prezencie Błyskawicę (Hermiona bała się, że została ona zaczarowana przez Syriusza Blacka), w wyniku czego miotłę Harry'emu skonfiskowano, a następnie tym, że jej kot – Krzywołap – zabił szczura Rona, Parszywka (co okazało się nieprawdą). W czasie, gdy skłócona była z Harrym i Ronem, pomagała Hagridowi w sprawach sądowych związanych z hipogryfem Hardodziobem, który podczas lekcji – sprowokowany – zaatakował Draco Malfoya. Apelacje sądowe nie przyniosły sukcesu, jednak w późniejszym czasie Hermiona i Harry pomogli hipogryfowi uciec.
Hermiona postanowiła uczyć się wszystkich możliwych przedmiotów, nawet tych zupełnie jej niepotrzebnych, przez co większą część roku chodziła zmęczona i rozdrażniona. Już na pierwszych zajęciach wróżbiarstwa ścięła się z nauczycielką owego przedmiotu, Sybillą Trelawney, a koło Wielkanocy zrezygnowała z tego przedmiotu, zarzucając profesorce kłamstwo i nierzetelność w obecności całej klasy, i stwierdzając, że woli numerologię.
Aby móc zaliczyć wszystkie przedmioty, używała zmieniacza czasu, dzięki któremu mogła cofać się w czasie, aby być na wszystkich zajęciach. Zmieniacz czasu pomógł w uratowaniu Hardodzioba i Syriusza Blacka.
Harry Potter i Czara Ognia[edytuj]
Na czwartym roku zainteresowała się losem skrzatów domowych, według niej niedocenianych i poniżanych przez czarodziejów. Podjęła decyzję o założeniu stowarzyszenia Walki o Emancypację Skrzatów Zniewolonych (W.E.S.Z.), do której starała się zwerbować jak najwięcej członków. Hermiona sama pomagała Harry'emu w przygotowaniu do pierwszego zadania Turnieju Trójmagicznego, gdyż Ron był na niego obrażony.
Na balu bożonarodzeniowym pojawiła się z Wiktorem Krumem, reprezentantem Durmstrangu w turnieju, co bardzo nie spodobało się Ronowi (zarzucał jej bratanie się z wrogiem, mimo tego, że wcześniej był fanem Kruma). Odkryła tajemnicę Rity Skeeter, która pisała wyssane z palca artykuły o życiu prywatnym jej i Harry’ego. Postawiła Ricie ultimatum – albo Rita przestanie wypisywać o Harrym kłamstwa, albo Hermiona ujawni, że Rita jest nielegalnym animagiem (potrafi przemieniać się w żuka).
Harry Potter i Zakon Feniksa[edytuj]
Hermiona podtrzymywała ideę stowarzyszenia WESZ także na piątym roku, szyjąc ubranka dla domowych skrzatów i zostawiając je w wieży Gryffindoru, z nadzieją, że uda jej się uwolnić jak najwięcej skrzatów (domowy skrzat może zostać oswobodzony jedynie wtedy, gdy dostanie od swojego pana jakąś część ubrania – Hermiona podstępem chciała uwolnić hogwarckie skrzaty). Jej poświęcenie okazało się nieużyteczne, ponieważ wszystkie ubrania zbierał Zgredek, gdyż inne skrzaty nie chciały sprzątać wieży Gryffindoru.
Zmusiła Ritę Skeeter, aby napisała artykuł mówiący o powrocie Lorda Voldemorta – w tym okresie nikt nie chciał uwierzyć w to, że udało mu się powrócić. Była pomysłodawczynią Gwardii Dumbledore'a – stowarzyszenia uczniów działającego poza wiedzą Ministerstwa Magii (inwigilującego wówczas Hogwart). Podczas wizyty u Hagrida Harry był zmuszony zatkać jej usta, gdyż krzyknęła i mogła doprowadzić do wyrzucenia ze szkoły.
Została potraktowana czarnoksięskim zaklęciem, ktorego formuły nie było w książce, podczas walki ze śmierciożercami w Departamencie Tajemnic.
W piątym tomie Hermiona po raz pierwszy wypowiedziała nazwisko Voldemorta.
Hermiona bardzo dużo uczyła się podczas piątego roku, aby jak najlepiej wypaść podczas sumów (standardowe umiejętności magiczne – sprawdzian praktycznych i teoretycznych wiadomości uzyskanych podczas pięcioletniej nauki w Hogwarcie).
Harry Potter i Książę Półkrwi[edytuj]
Na początku tej części książki otrzymuje informacje o wynikach SUM-ów. Z wszystkich przedmiotów oprócz obrony przed czarna magią ("powyżej oczekiwań" – ocena słabsza tylko od "wybitnego") otrzymuje najwyższe stopnie ("wybitny"). W szóstej klasie – a nawet wcześniej, bo już w klasie trzeciej zaczął jej się podobać Ron, zresztą z wzajemnością. Była zazdrosna, kiedy zaczął się spotykać z Lavender Brown. Odkryła, że matką Severusa Snape’a była Eileen Prince. W ostatniej części razem z Ronem i Harrym, decyduje się wyruszyć na poszukiwania horukruksów, po ślubie Billa i Fleur.
Harry Potter i Insygnia Śmierci[edytuj]
W ostatniej części cyklu o Harrym Potterze, wyruszyła razem z Harrym i Ronem na poszukiwanie horkruksów. Zmodyfikowała swoim rodzicom pamięć (po to by ich chronić i aby nie mogli wyjawić śmierciożercom żadnych informacji o Harrym Potterze), żeby myśleli, iż nazywają się Wendell i Monika Willkins, których życiową ambicją jest przeprowadzka do Australii. Dostała w spadku od Albusa Dumbledore’a książkę Baśnie barda Beedle'a. Przez kilka miesięcy mieszka z Harrym i Ronem w namiocie, przeprowadzając się co jakiś czas. W Boże Narodzenie idzie z Harrym do Doliny Godryka. Ratuje Harry’emu życie gdy ten o mało co nie zostaje złapany przez węża Voldemorta, gdy znajdują się u Bathlidy Bagshot. Wraz z Harrym i Ronem zostaje złapana przez szmalcowników, gdy Harry wypowiada imię Voldemorta. Później trafia do domu Malfoyów, gdzie jest torturowana przez Bellatrix, w celu wyjawienia cennych informacji, lecz wymyśla wiarygodną historyjkę. Po ucieczce z domu Malfoyów, mieszka przez jakiś czas w domu Billa i Fleur wraz z Harrym, Ronem, Deanem, Luną, panem Ollivanderem i Gryfkiem. Udając Bellatrix, wkrada się z Harrym, Ronem i Gryfkiem do banku Gringotta, by ukraść ze skrytki Lestrange'ów kielich Helgi Hufflepuff. Podczas bitwy o Hogwart zniszczyła horkruks Voldemorta (kielich Helgi Hufflepuff) jadem z kła bazyliszka. Chwilę później pocałowała Rona.
Zakończenie[edytuj]
Z epilogu w ostatniej części Harry'ego Pottera dowiadujemy się, że wyszła za mąż za Ronalda Weasleya i wspólnie wychowują dwoje dzieci: Rose Weasley i Hugona Weasleya. Hermiona pracowała w Ministerstwie Magii, w Departamencie Przestrzegania Prawa. Miała dobre stosunki z Harrym Potterem i jego dziećmi.
Stowarzyszenie W.E.S.Z.[edytuj]
Stowarzyszenie Walki o Emancypację Skrzatów Zniewolonych, (ang. S.P.E.W. od spew – zwymiotować – Society for the Promotion of Elfish Welfare) – fikcyjna organizacja założona przez Hermionę Granger na początku czwartego roku nauki w Hogwarcie organizacja miała na celu wywalczenia równouprawnienia skrzatów z czarodziejami. Założycielce nie odpowiadał fakt, iż skrzaty często były poniewierane, wykorzystywane do dosłownie każdej pracy. A, że skrzaty fakt przyjęcia ubrania uznawały za zwolnienie ze służby, chodzili zazwyczaj nadzy, albo ubrani minimalnie.
Większość czarodziei śmiała się z tak bezsensownych dla nich idei jak np. płacenie skrzatom za to, że im służą, a sprawę „Wszy” – jak nazywała organizację znaczna większość osób, która usłyszała jej nazwę, pogarszał jeszcze fakt, że również skrzaty uważały WESZ za obrazę ich gatunku i nie przyjmowały za przykład Zgredka.
Pierwszym sekretarzem był Harry Potter, a skarbnikiem Ronald Weasley. Jednym z pierwszych członków organizacji był także Neville Longbottom. Aby otrzymać specjalną plakietkę i miano członka organizacji należało zapłacić 2 sykle wpisowego. Niektórzy zapisywali się do organizacji tylko po to, by Hermiona dała im spokój.
Nie wiadomo, jak rozwijała się działalność organizacji, kiedy jej założycielka skończyła Hogwart. Lecz w czasie uczęszczania do szkoły stowarzyszenie stało się dość znane (gł. wśród Gryfonów) m.in. za rozrzucanie po zamku różnego rodzaju ubrań w celu uwolnienia skrzatów.
Opis Rona
Zrobię jak narazie tylko tą czwórkę: Harry i Ginny już są, zostają tylko Ron i Hermiona. Ten post należy do Rona, w następnym zajmiemy się Hermą. ~ja
Ronald Bilius Weasley (ur. 1 marca 1980) – postać fikcyjna występująca w serii książek o Harrym Potterze autorstwa angielskiej pisarki Joanne K. Rowling.
Jest on szóstym i najmłodszym synem Molly i Artura Weasleya. Swoje drugie imię ma po wujku Biliusie.
Ron używał różdżki swojego brata Charliego do momentu, gdy została złamana w 1992. Odtąd miał 14 calową, z wierzby, z włosem z ogona jednorożca. Ta różdżka została odebrana mu przez Fenrira Greybacka w 1998, a on zaczął używać odebranej Peterowi Pettigrew po jego śmierci – dziewięć i ćwierć cala, kasztan, serce smoka.
Do 1995 miotłą Rona była Spadająca Gwiazda, gdy wymienił ją na Zmiatacza nr 11.
Z powodu sukcesów swojego starszego rodzeństwa, Ron czuł, że musi żyć zgodnie z oczekiwaniami swojej rodziny. Gdy dorósł, wybrał się razem z Harrym i Hermioną na poszukiwanie horkruksów Lorda Voldemorta.
Ron ożenił się z Hermioną Granger i miał dwójkę dzieci – Rose i Hugona. Po opuszczeniu Hogwartu Ron został aurorem w Ministerstwie Magii.
Harry Potter i Kamień Filozoficzny[edytuj]
Ron rozpoczął naukę w Hogwarcie w 1991 roku w wieku 11 lat. Został przydzielony do Gryffindoru tak jak wszyscy członkowie jego rodziny.
Ron szybko zaprzyjaźnił się z Harrym Potterem w trakcie pierwszej podróży Ekspresem Hogwart. Harry okazał mu wielką hojność, kupując i dzieląc się z nim słodyczami. Ten akt zapoczątkował długą przyjaźń.
Harry i Ron pierwszy raz spotkali Hermionę w Ekspresie Hogwart, ale nie polubili jej. Jednak podczas uczty w Halloween, chłopcy uratowali Hermionę przed trollem w łazience dziewcząt i od tego momentu cała trójka zaprzyjaźniła się.
Swoje umiejętności w grze w szachy czarodziejów Ron zawdzięcza staremu i zniszczonemu zestawowi figur, które otrzymał od dziadka. Te zdolności uratowały życie trójce bohaterów, gdy musieli oni wygrać partię gigantycznych szachów, aby odblokować sobie drogę do Kamienia Filozoficznego. Podczas tej partii Ron (który grał jako skoczek) pozwolił się zbić, aby umożliwić Harry'emu zamatowanie króla. Za to poświęcenie dyrektor Hogwartu Albus Dumbledore nagrodził Rona 50 punktami, oraz specjalną nagrodą za zasługi dla szkoły.
Harry Potter i Komnata Tajemnic[edytuj]
W lecie 1992 roku, Ron i jego bracia bliźniacy, próbując uwolnić Harry'ego z Privet Drive 4, polecieli Latającym Fordem Anglią do mugolskiego miasteczka Little Whinging i wyrwali kraty (przy pomocy samochodu) z okna w pokoju Harry'ego. W dniu rozpoczęcia roku szkolnego, Ron i Harry spóźnili się na Ekspres Hogwart, ponieważ skrzat domowy Zgredek zamknął przed nimi przejście na peron 9 i ¾, aby powstrzymać Harry'ego przed powrotem do szkoły. Pod koniec lotu samochód popsuł się, przez co rozbili się o Bijącą Wierzbę. Rozwścieczone drzewo próbowało ich zabić. Samochód katapultował ich ze swojego wnętrza, po czym odjechał w kierunku Zakazanego Lasu, gdzie znajduje się do dzisiaj.
W wypadku tym różdżka Rona została złamana. Przez cały rok miał z tego powodu problemy w szkole. Podczas wydarzeń związanych z ponownym otwarciem Komnaty Tajemnic, profesor Gilderoy Lockhart próbował rzucić Zaklęcie Zapomnienia na Harry'ego i Rona przy użyciu złamanej różdżki Weasleya. Zaklęcie ugodziło w Lockharta i spowodowało u niego całkowitą amnezję.
W tym samym roku, Ron, Harry i Hermiona uwarzyli Eliksir Wielosokowy, który wykorzystali, aby dowiedzieć się więcej o atakach bazyliszka na uczniów szkoły. Ron zamienił się w Vincenta Crabbe'a, a Harry – Gregory Goyle'a. Ron był niezwykle odważny w trakcie poszukiwań sprawcy ataków. Pomimo ogromnego strachu przed pająkami, poszedł do legowiska Aragoga, przywódcy Akromantul w Zakazanym Lesie.
Ron został nagrodzony Specjalną Nagrodą Za Zasługi Dla Szkoły i zdobył 200 punktów dla swojego domu za pomoc w ponownym zamknięciu Komnaty Tajemnic.
Harry Potter i więzień Azkabanu[edytuj]
Ron Weasley stanął w obliczu bolesnego faktu, gdy odkrył, że jego szczur Parszywek, był tak naprawdę animagiem, Peterem Pettigrew, który 12 lat wcześniej upozorował własną śmierć. W rzeczywistości najtrudniejsze było dla Rona zniesienie, że jego kompan, który przez lata spał w jego łóżku, to Śmierciożerca. Szczególnie, iż wcześniej Weasley oskarżał Hermionę o dopuszczenie do zjedzenia Parszywka przez jej kota Krzywołapa. Gdy Ron odkrył, że jego szczur zniknął, zostawiając na pościeli ślady krwi i trzy włosy koloru imbirowego, przestał się odzywać do Hermiony. Później pogodzili się i wspólnie zaczęli szukać sposobu na obronę hipogryfa Hardodzioba, oskarżonego o atak na Draco Malfoya podczas lekcji Opieki nad Magicznymi Stworzeniami. Jednak ich wysiłki na nic się nie zdały, gdyż Hardodziób został skazany na śmierć. Gdy trójka przyjaciół pocieszała Hagrida w związku ze zbliżającym się wykonaniem wyroku, Hermiona znalazła Parszywka ukrywającego się w dzbanku w chatce gajowego.
Gdy przyjaciele wyszli od Hagrida i udali się w kierunku szkoły, Parszywek zaczął się wyrywać, ugryzł Rona i próbował uciec. Szczur był w rzeczywistości ścigany przez Syriusza Blacka, który pod postacią wielkiego, czarnego psa, rzucił się na Rona z Parszywkiem i wciągnął ich w ukryty tunel, do którego wejście znajdowało się u podnóża Wierzby Bijącej. Podczas wciągania siłą do tunelu Weasley złamał nogę.
Harry i Hermiona, a potem także Remus Lupin i Severus Snape, udali się tunelem do Wrzeszczącej Chaty. Tam została ujawniona prawda Peterze Pettigrew, który zdradził Lily i Jamesa Potterów. Informacja ta zszokowała Rona.
Weasley wyzdrowiał w skrzydle szpitalnym w Hogwarcie i dostał od Syriusza sowę jako wynagrodzenie za stratę Parszywka. Ginny nazwała ją Świstoświnką.
Wcześniej w tym samym roku, nocą, Ron spotkał Syriusza, który, według niego, stał nad jego łóżkiem z nożem w ręce. Dzięki temu zdarzeniu Weasley ściągnął na siebie uwagę wielu uczniów i każdemu z wielką ochotą opowiadał wydarzenia owej nocy.
Harry Potter i Czara Ognia[edytuj]
W lecie 1994 Ron zaprosił Harry'ego i Hermionę na Mistrzostwa Świata w Quidditchu. Weasleyowie dostali bilety w zmian za pomoc Ludonowi Bagmanowi w problemach rodzinnych. Ron był zachwycony swoim ulubionym graczem, Wiktorem Krumem – szukającym narodowej drużyny Bułgarii. Podczas meczu Weasley chciał odwdzięczyć się Harry'emu za jego hojność, którą okazał w stosunku do Rona przez lata, dając mu złoto leprokonusów rozdane przez maskotki drużyny Irlandii. Jednak Ron nie wiedział, iż pieniądze te są bezużyteczne, gdyż znikają po jakimś czasie.
Ron był wstrząśnięty, gdy dowiedział się, że Krum i inni uczniowie z Instytutu Durmstrang pojawią się w szkole, aby uczestniczyć w Turnieju Trójmagicznym. Chciał wziąć udział w zawodach pomimo ograniczeń wiekowych, gdyż perspektywa sławy i nagroda w wysokości 1000 galeonów była dla niego bardzo atrakcyjna. Gdy Harry został wyznaczony do udziału w turnieju, Ron był wyjątkowo zazdrosny i zerwał z nim przyjaźń. Pogodzili się po pierwszym zadaniu, gdy Ron uświadomił sobie, że Harry nigdy nie wystawiłby się na takie niebezpieczeństwo jak udział w Turnieju Trójmagicznym.
Ron był zdziwiony różnicami w dojrzałości chłopców i dziewczyn w jego wieku. Gdy tuż przed feriami świątecznymi miał odbyć się Bal Bożonarodzeniowy, Harry i Ron uświadomili sobie, że odkładali zaproszenie na bal jakiejś dziewczyny do ostatniej chwili i większość jest już zajęta. Weasley obraził Hermionę, mówiąc, że pewnie jeszcze nikt jej nie zaprosił i że mogłaby iść z nim. Później oczarowany wdziękiem Fleur Delacour, reprezentantki Akademii Beauxbatons w Turnieju Trójmagicznym, zaprosił ją na bal, jednak uciekł zawstydzony zanim usłyszał odpowiedź. Harry'emu udało się umówić ich z bliźniaczkami Patil – Parvati i Padmą. "Tradycyjne" szaty Rona, które założył na bal były tak staromodne i brzydkie, że Padma wstydziła się za niego. Na zabawie Ron, strasznie zazdrosny, odkrył, że Hermiona została zaproszona przez jego idola Kruma.
Ron musiał zrozumieć, że są ważniejsze rzeczy od jego sukcesów z dziewczynami, gdy Cedrik Diggory został zamordowany podczas trzeciego zadania Turnieju Trójmagicznego. Weasley był jedną z czterech osób, którym Harry opowiedział o szczegółach morderstwa.
Harry Potter i Zakon Feniksa[edytuj]
Wraz z powrotem Voldemorta, reaktywowano Zakon Feniksa. Ron nie mógł zostać jego członkiem, gdyż był na to jeszcze za młody. Do organizacji tej należała cała jego rodzina. Wszyscy, włączając samego zainteresowanego, byli wielce zaskoczeni gdy Ron został prefektem.
W Hogwarcie nową nauczycielką obrony przed czarną magią została sekretarz Ministra Magii Dolores Umbridge. Na lekcjach nie uczyła ona dzieci niczego, tylko zmuszała do czytania w kompletnej ciszy podręcznika przygotowanego przez ministerstwo. Z tego powodu Ron i Hermiona namówili Harry'ego, aby zaczęli uczyć swoich przyjaciół praktycznej obrony.
W tym samym roku Ron starał się o pozycję obrońcy w drużynie Gryffindoru, która została zwolniona przez Olivera Wooda, gdyż ten ukończył już szkołę. Ronowi udało się wejść do drużyny i pokazać swoje umiejętności w dziedzinie, której nigdy wcześniej nie praktykował. Draco Malfoy grał Ronowi na nerwach, gdyż nauczył cały dom Slytherinu piosenki "Weasley jest naszym królem". Śpiewali ją oni podczas każdego meczu Gryffindoru. Ku ich rozczarowaniu Ronowi udawało się zablokować prawie każdy strzał podczas ostatniego meczu.
Później tego roku Harry miał sen, w którym Artur Weasley został zaatakowany przez Nagini w Departamencie Tajemnic. Wizja ta okazała się być prawdziwa. Dlatego też gdy Harry śnił o tym, że Syriusz Black jest torturowany przez Lorda Voldemorta, Ron, Harry, Hermiona, Ginny, Luna Lovegood i Neville Longbottom udali się do Ministerstwa Magii, aby go uratować. Jednakże ta wizja okazała się być przynętą zastawioną na Harry'ego, aby ściągnąć go do Departamentu Tajemnic, gdyż tylko on mógł dotknąć przepowiedni dotyczącej jego i Voldemorta. Podczas walki, która wynikła między Gwardią Dumbledore'a a Śmierciożercami dowodzonymi przez Lucjusza Malfoya, Ron został ugodzony zaklęciem, które sprawiło, iż cały czas się śmiał. Dlatego też Ron uznał basen wypełniony mózgami za tak śmieszny, że przywołał je do siebie zaklęciem. Mózgi, ożywione i przypominające meduzy, zaatakowały go, jednak udało mu się wyjść z tego bez szwanku.
Harry Potter i Książę Półkrwi[edytuj]
W lecie Ron dowiedział się, że dostał siedem SUM-ów, oblewając jedynie Wróżbiarstwo i Historię Magii, ale nie przejął się tym , gdyż nie miał zamiaru kontynuować nauki tych przedmiotów.
W tym roku, ukochana siostra Rona Ginny zaczęła spotykać się z chłopcami. Po treningu Quidditcha natknął się on na Ginny całującą się z Deanem Thomasem. Ron zbeształ wtedy swoją siostrę za dokonywanie niemądrych wyborów. Ginny odpowiedziała, że Ron kompletnie nie ma doświadczenia z dziewczynami. Ta kłótnia tak go zdenerwowała, że przestał sobie radzić w Quidditchu i chciał nawet odejść z drużyny. Wraz ze zbliżaniem się meczu ze Slytherinem, Ron był coraz bardziej zdenerwowany. Przed meczem Harry udał, że wlewa mu do dyniowego soku Felix Felicis. Zrobił to w taki sposób, żeby Hermiona zauważyła co robi i mogła sprzeciwić się oszukiwaniu. Ron nabrał dzięki temu pewności siebie i zagrał świetnie. Po meczu, gdy Harry przyznał się, że to była tylko sztuczka, Ron oskarżył Hermionę o brak wiary w jego umiejętności.
Niedługo później Ron zaczął umawiać się z Lavender Brown. Hermiona była tak zdenerwowana, że rzuciła na Rona zaklęcie Avis, a potem umówiła się na randkę z Cormakiem McLaggenem tylko, aby odegrać się na Weasleym. Następnie Ron zaczął unikać Lavender i ich związek rozpadł się.
Dwukrotnie w 1996 Ron był otruty. Najpierw zjadł czekoladkę z prezentu przysłanego Harry'emu przez Romildę Vane, która była nasycona eliksirem miłosnym. Pod jego wpływem Ron wariował z potrzeby przebywania z Romildą. Gdy został zabrany do gabinetu profesora Slughorna po antidotum, prawie zginął, wypijając miód pitny przeznaczony dla Dumbledore'a. Harry'emu udało się go jednak uratować przy użyciu bezoaru. Po tym fakcie Ron i Hermiona pogodzili się.
Harry Potter i Insygnia Śmierci[edytuj]
Po zabiciu Albusa Dumbledore'a przez Severusa Snape'a w 1997, Ron opuścił Hogwart, aby towarzyszyć Harry'emu i Hermionie w poszukiwaniu horkruksów Lorda Voldemorta. Trójka bohaterów udała się w podróż zaraz po ślubie i weselu Billa Weasley z Fleur Delacour, które zostało przerwane przez wiadomość o upadku Ministerstwa Magii.
Udało im się odzyskać medalion Salazara Slytherina będący w posiadaniu Dolores Umbridge, lecz następnie przez kilka kolejnych tygodni nie poczynili żadnych postępów. Obecność medalionu powodowała napiętą atmosferę. Ron zaczął czuć złość i pewnego razu wydarł się na swoich przyjaciół, a wieczorem, po kłótni z Harrym o miejsce, gdzie znajduje się Miecz Gryffindora, Ron opuścił obóz. Gdy znalazł się poza oddziaływaniem horkruksa zrozumiał jak źle postąpił, jednak z powodu czarów ochronnych nałożonych przez Hermionę nie mógł trafić z powrotem. Kilkakrotnie próbował aportować się w różne miejsca, gdzie miał nadzieję ich znaleźć, ale bez skutku. Ostatecznie zaczął otrzymywać sygnały z wygaszacza , które pokazywały mu drogę do przyjaciół.
Ron udał się do Lasu Deana, gdzie pojawił się w porę, aby uratować Harry'ego, który chciał wyciągnąć Miecz Gryffindora, od utonięcia w zamarzniętym jeziorze. Gdy Ron chciał użyć miecza, aby zniszczyć medalion pojawiło się widmo, które zaczęło mówić o największych obawach Weasleya. Mimo to udało mu się unieszkodliwić horkruks.
Gdy grupa została złapana przez Szmalcowników na czele z Fenrirem Greybackiem i zabrana do Dworu Malfoyów, Ron chciał, aby Bellatriks Lestrange przesłuchiwała jego zamiast Hermiony, jednak został on wysłany do lochów razem z Harrym, Deanem Thomasem, Luną i Ollivanderem. W tym czasie Hermiona była torturowana, co doprowadziło Rona do płaczu. Gdy Ron i Harry uwolnili się z lochów z pomocą Zgredka, Weasley rozbroił Bellatriks i uratował Hermionę przed spadającym żyrandolem, a potem aportował ich do Muszelki.
Tam trójka bohaterów zaczęła planować włamanie do Banku Gringotta, aby wykraść horkruks z krypty Lestrange'ów. Gryfek zgodził się im pomóc w zamian za Miecz Gryffindora. Hermiona weszła do budynku przebrana za Bellatriks Lestrange, Ron jako czarodziej z zagranicy Dragomir Despard, a Harry z Gryfkiem pod peleryną-niewidką. Pomimo że zostali zdradzeni przez goblina, udało im się zdobyć czarę Helgi Hufflepuff i uciec z banku na smoku. Następnie trójka bohaterów udała się do Hogwartu w poszukiwaniu kolejnego horkruksa.
Podczas, gdy Harry szukał diademu Roweny Ravenclaw, Ron i Hermiona udali się do Komnaty Tajemnic po kieł bazyliszka. Ronowi udało się otworzyć komnatę, naśladując mowę wężów, którą kiedyś posłużył się Harry. Hermiona zniszczyła czarkę używając znalezionego kła, a następnie dołączyli do Harry'ego. Kiedy Ron wyraził chęć ewakuowania skrzatów z kuchni Hogwartu, Hermiona, która zawsze przejmowała się złym traktowaniem tych istot przez czarodziejów, z radości pocałowała Rona. Ich pocałunek przerwał Harry, przypominając im, że trwa wojna.
Trójka bohaterów udała się do Pokoju Życzeń, aby znaleźć diadem Roweny, gdzie natknęła się na Malfoya, Crabbe'a i Goyle'a. Kiedy Crabbe rzucił klątwę, trójka uciekła na miotłach, przy okazji ratując Draco i Goyle'a. Później trio było świadkiem śmierci Freda, a Ron chciał się zemścić. Hermiona uspokoiła go, przypominając mu, że będą jeszcze musieli walczyć w drodze do Nagini – ostatniego horkruksa. Ron, Harry i Hermiona udali się do Wrzeszczącej Chaty, gdzie widzieli, jak Nagini z rozkazu Voldemorta zabija Snape'a.
Podczas przerwy w bitwie, Ron poszedł do Wielkiej Sali, gdzie Bill uspokajał go po śmierci brata. Harry wykorzystał ich nieuwagę i wymknął się do Voldemorta. Po rzekomej śmierci Harry'ego, nastąpiło wznowienie walk, a Ron razem z Nevillem pokonali Fenrira Greybacka. Ron był świadkiem jak Harry zabija Voldemorta i przetrwał całą bitwę bez większych obrażeń.
Późniejsze życie[edytuj]
Ron nigdy nie ukończył siódmego roku nauki w Hogwarcie i otrzymał posadę w sklepie swojego brata George'a na ulicy Pokątnej. Później razem z Harrym dostał on pracę w Ministerstwie Magii jako auror. Ich zaangażowanie zrewolucjonizowało ten departament i, razem z Hermioną, pomogli oni stworzyć dla czarodziejów nowy świat.
Pomiędzy latami 1998-2006 Ron poślubił Hermionę i urodziła im się dwójka dzieci – Rose i Hugo. Ron został tez ojcem chrzestnym starszego syna Harry'ego i Ginny – Jamesa. Cała trójka bohaterów miała swoje karty w czekoladowych żabach, co szczególnie ucieszyło Rona. W sierpniu 2017 Ron uzyskał mugolskie prawo jazdy, być może dlatego, że tak jak jego ojciec interesował się mugoloznawstwem. Ron przyznał się także, iż użył zaklęcia Confundus na instruktorze jazdy, gdyż zapomniał o używaniu lusterek podczas jazdy[1].
Wygląd zewnętrzny[edytuj]
Ron odziedziczył typowe dla Weasleyów cechy wyglądu: rude włosy i piegowatą cerę. Ma on niebieskie oczy, długi nos i jest opisywany jako wysoki, chudy chłopak z dużymi rękami i stopami. Jego siostra Ginny zażartowała raz, że Ron ma tatuaż, ale nie wiemy czy to prawda.
W filmach, Rupert Grint, który gra Rona, nie ma długiego nosa, ale ma piegi, które są jednak zasłonięte przez makijaż, co sprawia, iż niektórzy fani twierdzą, że Grint nie jest piegowaty.
Cechy charakteru[edytuj]
J. K. Rowling opisuje Rona jako zabawnego, ale niedojrzałego emocjonalnie i niewrażliwego chłopaka. Ma sardoniczny, cięty żart, który często doprowadza jego przyjaciół do śmiechu i pozwala im się odprężyć. Jednak, jak stwierdziła Hermiona i Luna, jego żarty czasami ranią innych. Hermiona od czasu do czasu denerwowała się jego niedojrzałością. Podczas poszukiwania horkruksów, Ron bardzo dojrzał i nawet przez pewien czas został liderem ich grupy, kiedy Harry był w depresji.
Ważnymi cechami Rona jest też humorzastość i brak poczucia bezpieczeństwa. Potrafi być uporządkowany, logicznie myślący, co widać w trakcie kłótni z Hermioną, ale bywa też porywczy, gdy ktoś rani tych, których kocha.
W młodości, Ron był wyczulony na punkcie biedy jego rodziny. Większość rzeczy Rona były to rzeczy z drugiej ręki. Z powodu braku pieniędzy w jego rodzinie często był wyśmiewany przez Draco Malfoya. Pomimo że Ron był zafascynowany Quidditchem, szczególnie Armatami Chudleya, i był niezły w lataniu na miotle, miał słabe nerwy, na czym nieraz ucierpiała jego gra. Naszyjnik Slytherina ujawnił najgłębsze obawy Rona – że jego matka z całego rodzeństwa kochała go najmniej, a Hermiona woli Harry'ego. Ron cierpi na arachnofobię. Ten strach wywodzi się z jego dzieciństwa, gdy Fred zamienił jego misia w pająka.
Umiejętności[edytuj]
Ron początkowo używał starej rózdżki swojego brata – jesion i włos z ogona jednorożca. Na początku drugiego roku nauki, po złamaniu różdżki, Ron skleił ją specjalną taśmą, ale nie spisywała się ona za dobrze od tego czasu – wydawała dziwne odgłosy, strzelała zaklęciami ze złego końca. Przed trzecim rokiem, Ron dostał nową różdżkę – 14 cali, wierzba, włos z ogona jednorożca.
Ron miał talent do gry w szachy czarodziejów. Jego talent do pojedynkowania się widać dopiero od roku 1997. Trzeba zauważyć, że przeżył zarówno bitwę w Ministerstwie Magii, na Wieży Astronomicznej, jak i tą nad Little Whinging, podczas której trafił w locie Śmierciożercę. Rozbroił także Bellatriks Lestrange i uratował Hermionę w Dworze Malfoyów oraz wspólnie z Nevillem powalił Fenrira Greybacka. Na piątym roku udało się mu wytworzyć cielesnego patronusa, który przyjął kształt teriera.
PS: Naprawdę, w poście o Ginny usunęłam wszystkie [edytuj], ale tutaj nie dam rady...
Ronald Bilius Weasley (ur. 1 marca 1980) – postać fikcyjna występująca w serii książek o Harrym Potterze autorstwa angielskiej pisarki Joanne K. Rowling.
Jest on szóstym i najmłodszym synem Molly i Artura Weasleya. Swoje drugie imię ma po wujku Biliusie.
Ron używał różdżki swojego brata Charliego do momentu, gdy została złamana w 1992. Odtąd miał 14 calową, z wierzby, z włosem z ogona jednorożca. Ta różdżka została odebrana mu przez Fenrira Greybacka w 1998, a on zaczął używać odebranej Peterowi Pettigrew po jego śmierci – dziewięć i ćwierć cala, kasztan, serce smoka.
Do 1995 miotłą Rona była Spadająca Gwiazda, gdy wymienił ją na Zmiatacza nr 11.
Z powodu sukcesów swojego starszego rodzeństwa, Ron czuł, że musi żyć zgodnie z oczekiwaniami swojej rodziny. Gdy dorósł, wybrał się razem z Harrym i Hermioną na poszukiwanie horkruksów Lorda Voldemorta.
Ron ożenił się z Hermioną Granger i miał dwójkę dzieci – Rose i Hugona. Po opuszczeniu Hogwartu Ron został aurorem w Ministerstwie Magii.
Harry Potter i Kamień Filozoficzny[edytuj]
Ron rozpoczął naukę w Hogwarcie w 1991 roku w wieku 11 lat. Został przydzielony do Gryffindoru tak jak wszyscy członkowie jego rodziny.
Ron szybko zaprzyjaźnił się z Harrym Potterem w trakcie pierwszej podróży Ekspresem Hogwart. Harry okazał mu wielką hojność, kupując i dzieląc się z nim słodyczami. Ten akt zapoczątkował długą przyjaźń.
Harry i Ron pierwszy raz spotkali Hermionę w Ekspresie Hogwart, ale nie polubili jej. Jednak podczas uczty w Halloween, chłopcy uratowali Hermionę przed trollem w łazience dziewcząt i od tego momentu cała trójka zaprzyjaźniła się.
Swoje umiejętności w grze w szachy czarodziejów Ron zawdzięcza staremu i zniszczonemu zestawowi figur, które otrzymał od dziadka. Te zdolności uratowały życie trójce bohaterów, gdy musieli oni wygrać partię gigantycznych szachów, aby odblokować sobie drogę do Kamienia Filozoficznego. Podczas tej partii Ron (który grał jako skoczek) pozwolił się zbić, aby umożliwić Harry'emu zamatowanie króla. Za to poświęcenie dyrektor Hogwartu Albus Dumbledore nagrodził Rona 50 punktami, oraz specjalną nagrodą za zasługi dla szkoły.
Harry Potter i Komnata Tajemnic[edytuj]
W lecie 1992 roku, Ron i jego bracia bliźniacy, próbując uwolnić Harry'ego z Privet Drive 4, polecieli Latającym Fordem Anglią do mugolskiego miasteczka Little Whinging i wyrwali kraty (przy pomocy samochodu) z okna w pokoju Harry'ego. W dniu rozpoczęcia roku szkolnego, Ron i Harry spóźnili się na Ekspres Hogwart, ponieważ skrzat domowy Zgredek zamknął przed nimi przejście na peron 9 i ¾, aby powstrzymać Harry'ego przed powrotem do szkoły. Pod koniec lotu samochód popsuł się, przez co rozbili się o Bijącą Wierzbę. Rozwścieczone drzewo próbowało ich zabić. Samochód katapultował ich ze swojego wnętrza, po czym odjechał w kierunku Zakazanego Lasu, gdzie znajduje się do dzisiaj.
W wypadku tym różdżka Rona została złamana. Przez cały rok miał z tego powodu problemy w szkole. Podczas wydarzeń związanych z ponownym otwarciem Komnaty Tajemnic, profesor Gilderoy Lockhart próbował rzucić Zaklęcie Zapomnienia na Harry'ego i Rona przy użyciu złamanej różdżki Weasleya. Zaklęcie ugodziło w Lockharta i spowodowało u niego całkowitą amnezję.
W tym samym roku, Ron, Harry i Hermiona uwarzyli Eliksir Wielosokowy, który wykorzystali, aby dowiedzieć się więcej o atakach bazyliszka na uczniów szkoły. Ron zamienił się w Vincenta Crabbe'a, a Harry – Gregory Goyle'a. Ron był niezwykle odważny w trakcie poszukiwań sprawcy ataków. Pomimo ogromnego strachu przed pająkami, poszedł do legowiska Aragoga, przywódcy Akromantul w Zakazanym Lesie.
Ron został nagrodzony Specjalną Nagrodą Za Zasługi Dla Szkoły i zdobył 200 punktów dla swojego domu za pomoc w ponownym zamknięciu Komnaty Tajemnic.
Harry Potter i więzień Azkabanu[edytuj]
Ron Weasley stanął w obliczu bolesnego faktu, gdy odkrył, że jego szczur Parszywek, był tak naprawdę animagiem, Peterem Pettigrew, który 12 lat wcześniej upozorował własną śmierć. W rzeczywistości najtrudniejsze było dla Rona zniesienie, że jego kompan, który przez lata spał w jego łóżku, to Śmierciożerca. Szczególnie, iż wcześniej Weasley oskarżał Hermionę o dopuszczenie do zjedzenia Parszywka przez jej kota Krzywołapa. Gdy Ron odkrył, że jego szczur zniknął, zostawiając na pościeli ślady krwi i trzy włosy koloru imbirowego, przestał się odzywać do Hermiony. Później pogodzili się i wspólnie zaczęli szukać sposobu na obronę hipogryfa Hardodzioba, oskarżonego o atak na Draco Malfoya podczas lekcji Opieki nad Magicznymi Stworzeniami. Jednak ich wysiłki na nic się nie zdały, gdyż Hardodziób został skazany na śmierć. Gdy trójka przyjaciół pocieszała Hagrida w związku ze zbliżającym się wykonaniem wyroku, Hermiona znalazła Parszywka ukrywającego się w dzbanku w chatce gajowego.
Gdy przyjaciele wyszli od Hagrida i udali się w kierunku szkoły, Parszywek zaczął się wyrywać, ugryzł Rona i próbował uciec. Szczur był w rzeczywistości ścigany przez Syriusza Blacka, który pod postacią wielkiego, czarnego psa, rzucił się na Rona z Parszywkiem i wciągnął ich w ukryty tunel, do którego wejście znajdowało się u podnóża Wierzby Bijącej. Podczas wciągania siłą do tunelu Weasley złamał nogę.
Harry i Hermiona, a potem także Remus Lupin i Severus Snape, udali się tunelem do Wrzeszczącej Chaty. Tam została ujawniona prawda Peterze Pettigrew, który zdradził Lily i Jamesa Potterów. Informacja ta zszokowała Rona.
Weasley wyzdrowiał w skrzydle szpitalnym w Hogwarcie i dostał od Syriusza sowę jako wynagrodzenie za stratę Parszywka. Ginny nazwała ją Świstoświnką.
Wcześniej w tym samym roku, nocą, Ron spotkał Syriusza, który, według niego, stał nad jego łóżkiem z nożem w ręce. Dzięki temu zdarzeniu Weasley ściągnął na siebie uwagę wielu uczniów i każdemu z wielką ochotą opowiadał wydarzenia owej nocy.
Harry Potter i Czara Ognia[edytuj]
W lecie 1994 Ron zaprosił Harry'ego i Hermionę na Mistrzostwa Świata w Quidditchu. Weasleyowie dostali bilety w zmian za pomoc Ludonowi Bagmanowi w problemach rodzinnych. Ron był zachwycony swoim ulubionym graczem, Wiktorem Krumem – szukającym narodowej drużyny Bułgarii. Podczas meczu Weasley chciał odwdzięczyć się Harry'emu za jego hojność, którą okazał w stosunku do Rona przez lata, dając mu złoto leprokonusów rozdane przez maskotki drużyny Irlandii. Jednak Ron nie wiedział, iż pieniądze te są bezużyteczne, gdyż znikają po jakimś czasie.
Ron był wstrząśnięty, gdy dowiedział się, że Krum i inni uczniowie z Instytutu Durmstrang pojawią się w szkole, aby uczestniczyć w Turnieju Trójmagicznym. Chciał wziąć udział w zawodach pomimo ograniczeń wiekowych, gdyż perspektywa sławy i nagroda w wysokości 1000 galeonów była dla niego bardzo atrakcyjna. Gdy Harry został wyznaczony do udziału w turnieju, Ron był wyjątkowo zazdrosny i zerwał z nim przyjaźń. Pogodzili się po pierwszym zadaniu, gdy Ron uświadomił sobie, że Harry nigdy nie wystawiłby się na takie niebezpieczeństwo jak udział w Turnieju Trójmagicznym.
Ron był zdziwiony różnicami w dojrzałości chłopców i dziewczyn w jego wieku. Gdy tuż przed feriami świątecznymi miał odbyć się Bal Bożonarodzeniowy, Harry i Ron uświadomili sobie, że odkładali zaproszenie na bal jakiejś dziewczyny do ostatniej chwili i większość jest już zajęta. Weasley obraził Hermionę, mówiąc, że pewnie jeszcze nikt jej nie zaprosił i że mogłaby iść z nim. Później oczarowany wdziękiem Fleur Delacour, reprezentantki Akademii Beauxbatons w Turnieju Trójmagicznym, zaprosił ją na bal, jednak uciekł zawstydzony zanim usłyszał odpowiedź. Harry'emu udało się umówić ich z bliźniaczkami Patil – Parvati i Padmą. "Tradycyjne" szaty Rona, które założył na bal były tak staromodne i brzydkie, że Padma wstydziła się za niego. Na zabawie Ron, strasznie zazdrosny, odkrył, że Hermiona została zaproszona przez jego idola Kruma.
Ron musiał zrozumieć, że są ważniejsze rzeczy od jego sukcesów z dziewczynami, gdy Cedrik Diggory został zamordowany podczas trzeciego zadania Turnieju Trójmagicznego. Weasley był jedną z czterech osób, którym Harry opowiedział o szczegółach morderstwa.
Harry Potter i Zakon Feniksa[edytuj]
Wraz z powrotem Voldemorta, reaktywowano Zakon Feniksa. Ron nie mógł zostać jego członkiem, gdyż był na to jeszcze za młody. Do organizacji tej należała cała jego rodzina. Wszyscy, włączając samego zainteresowanego, byli wielce zaskoczeni gdy Ron został prefektem.
W Hogwarcie nową nauczycielką obrony przed czarną magią została sekretarz Ministra Magii Dolores Umbridge. Na lekcjach nie uczyła ona dzieci niczego, tylko zmuszała do czytania w kompletnej ciszy podręcznika przygotowanego przez ministerstwo. Z tego powodu Ron i Hermiona namówili Harry'ego, aby zaczęli uczyć swoich przyjaciół praktycznej obrony.
W tym samym roku Ron starał się o pozycję obrońcy w drużynie Gryffindoru, która została zwolniona przez Olivera Wooda, gdyż ten ukończył już szkołę. Ronowi udało się wejść do drużyny i pokazać swoje umiejętności w dziedzinie, której nigdy wcześniej nie praktykował. Draco Malfoy grał Ronowi na nerwach, gdyż nauczył cały dom Slytherinu piosenki "Weasley jest naszym królem". Śpiewali ją oni podczas każdego meczu Gryffindoru. Ku ich rozczarowaniu Ronowi udawało się zablokować prawie każdy strzał podczas ostatniego meczu.
Później tego roku Harry miał sen, w którym Artur Weasley został zaatakowany przez Nagini w Departamencie Tajemnic. Wizja ta okazała się być prawdziwa. Dlatego też gdy Harry śnił o tym, że Syriusz Black jest torturowany przez Lorda Voldemorta, Ron, Harry, Hermiona, Ginny, Luna Lovegood i Neville Longbottom udali się do Ministerstwa Magii, aby go uratować. Jednakże ta wizja okazała się być przynętą zastawioną na Harry'ego, aby ściągnąć go do Departamentu Tajemnic, gdyż tylko on mógł dotknąć przepowiedni dotyczącej jego i Voldemorta. Podczas walki, która wynikła między Gwardią Dumbledore'a a Śmierciożercami dowodzonymi przez Lucjusza Malfoya, Ron został ugodzony zaklęciem, które sprawiło, iż cały czas się śmiał. Dlatego też Ron uznał basen wypełniony mózgami za tak śmieszny, że przywołał je do siebie zaklęciem. Mózgi, ożywione i przypominające meduzy, zaatakowały go, jednak udało mu się wyjść z tego bez szwanku.
Harry Potter i Książę Półkrwi[edytuj]
W lecie Ron dowiedział się, że dostał siedem SUM-ów, oblewając jedynie Wróżbiarstwo i Historię Magii, ale nie przejął się tym , gdyż nie miał zamiaru kontynuować nauki tych przedmiotów.
W tym roku, ukochana siostra Rona Ginny zaczęła spotykać się z chłopcami. Po treningu Quidditcha natknął się on na Ginny całującą się z Deanem Thomasem. Ron zbeształ wtedy swoją siostrę za dokonywanie niemądrych wyborów. Ginny odpowiedziała, że Ron kompletnie nie ma doświadczenia z dziewczynami. Ta kłótnia tak go zdenerwowała, że przestał sobie radzić w Quidditchu i chciał nawet odejść z drużyny. Wraz ze zbliżaniem się meczu ze Slytherinem, Ron był coraz bardziej zdenerwowany. Przed meczem Harry udał, że wlewa mu do dyniowego soku Felix Felicis. Zrobił to w taki sposób, żeby Hermiona zauważyła co robi i mogła sprzeciwić się oszukiwaniu. Ron nabrał dzięki temu pewności siebie i zagrał świetnie. Po meczu, gdy Harry przyznał się, że to była tylko sztuczka, Ron oskarżył Hermionę o brak wiary w jego umiejętności.
Niedługo później Ron zaczął umawiać się z Lavender Brown. Hermiona była tak zdenerwowana, że rzuciła na Rona zaklęcie Avis, a potem umówiła się na randkę z Cormakiem McLaggenem tylko, aby odegrać się na Weasleym. Następnie Ron zaczął unikać Lavender i ich związek rozpadł się.
Dwukrotnie w 1996 Ron był otruty. Najpierw zjadł czekoladkę z prezentu przysłanego Harry'emu przez Romildę Vane, która była nasycona eliksirem miłosnym. Pod jego wpływem Ron wariował z potrzeby przebywania z Romildą. Gdy został zabrany do gabinetu profesora Slughorna po antidotum, prawie zginął, wypijając miód pitny przeznaczony dla Dumbledore'a. Harry'emu udało się go jednak uratować przy użyciu bezoaru. Po tym fakcie Ron i Hermiona pogodzili się.
Harry Potter i Insygnia Śmierci[edytuj]
Po zabiciu Albusa Dumbledore'a przez Severusa Snape'a w 1997, Ron opuścił Hogwart, aby towarzyszyć Harry'emu i Hermionie w poszukiwaniu horkruksów Lorda Voldemorta. Trójka bohaterów udała się w podróż zaraz po ślubie i weselu Billa Weasley z Fleur Delacour, które zostało przerwane przez wiadomość o upadku Ministerstwa Magii.
Udało im się odzyskać medalion Salazara Slytherina będący w posiadaniu Dolores Umbridge, lecz następnie przez kilka kolejnych tygodni nie poczynili żadnych postępów. Obecność medalionu powodowała napiętą atmosferę. Ron zaczął czuć złość i pewnego razu wydarł się na swoich przyjaciół, a wieczorem, po kłótni z Harrym o miejsce, gdzie znajduje się Miecz Gryffindora, Ron opuścił obóz. Gdy znalazł się poza oddziaływaniem horkruksa zrozumiał jak źle postąpił, jednak z powodu czarów ochronnych nałożonych przez Hermionę nie mógł trafić z powrotem. Kilkakrotnie próbował aportować się w różne miejsca, gdzie miał nadzieję ich znaleźć, ale bez skutku. Ostatecznie zaczął otrzymywać sygnały z wygaszacza , które pokazywały mu drogę do przyjaciół.
Ron udał się do Lasu Deana, gdzie pojawił się w porę, aby uratować Harry'ego, który chciał wyciągnąć Miecz Gryffindora, od utonięcia w zamarzniętym jeziorze. Gdy Ron chciał użyć miecza, aby zniszczyć medalion pojawiło się widmo, które zaczęło mówić o największych obawach Weasleya. Mimo to udało mu się unieszkodliwić horkruks.
Gdy grupa została złapana przez Szmalcowników na czele z Fenrirem Greybackiem i zabrana do Dworu Malfoyów, Ron chciał, aby Bellatriks Lestrange przesłuchiwała jego zamiast Hermiony, jednak został on wysłany do lochów razem z Harrym, Deanem Thomasem, Luną i Ollivanderem. W tym czasie Hermiona była torturowana, co doprowadziło Rona do płaczu. Gdy Ron i Harry uwolnili się z lochów z pomocą Zgredka, Weasley rozbroił Bellatriks i uratował Hermionę przed spadającym żyrandolem, a potem aportował ich do Muszelki.
Tam trójka bohaterów zaczęła planować włamanie do Banku Gringotta, aby wykraść horkruks z krypty Lestrange'ów. Gryfek zgodził się im pomóc w zamian za Miecz Gryffindora. Hermiona weszła do budynku przebrana za Bellatriks Lestrange, Ron jako czarodziej z zagranicy Dragomir Despard, a Harry z Gryfkiem pod peleryną-niewidką. Pomimo że zostali zdradzeni przez goblina, udało im się zdobyć czarę Helgi Hufflepuff i uciec z banku na smoku. Następnie trójka bohaterów udała się do Hogwartu w poszukiwaniu kolejnego horkruksa.
Podczas, gdy Harry szukał diademu Roweny Ravenclaw, Ron i Hermiona udali się do Komnaty Tajemnic po kieł bazyliszka. Ronowi udało się otworzyć komnatę, naśladując mowę wężów, którą kiedyś posłużył się Harry. Hermiona zniszczyła czarkę używając znalezionego kła, a następnie dołączyli do Harry'ego. Kiedy Ron wyraził chęć ewakuowania skrzatów z kuchni Hogwartu, Hermiona, która zawsze przejmowała się złym traktowaniem tych istot przez czarodziejów, z radości pocałowała Rona. Ich pocałunek przerwał Harry, przypominając im, że trwa wojna.
Trójka bohaterów udała się do Pokoju Życzeń, aby znaleźć diadem Roweny, gdzie natknęła się na Malfoya, Crabbe'a i Goyle'a. Kiedy Crabbe rzucił klątwę, trójka uciekła na miotłach, przy okazji ratując Draco i Goyle'a. Później trio było świadkiem śmierci Freda, a Ron chciał się zemścić. Hermiona uspokoiła go, przypominając mu, że będą jeszcze musieli walczyć w drodze do Nagini – ostatniego horkruksa. Ron, Harry i Hermiona udali się do Wrzeszczącej Chaty, gdzie widzieli, jak Nagini z rozkazu Voldemorta zabija Snape'a.
Podczas przerwy w bitwie, Ron poszedł do Wielkiej Sali, gdzie Bill uspokajał go po śmierci brata. Harry wykorzystał ich nieuwagę i wymknął się do Voldemorta. Po rzekomej śmierci Harry'ego, nastąpiło wznowienie walk, a Ron razem z Nevillem pokonali Fenrira Greybacka. Ron był świadkiem jak Harry zabija Voldemorta i przetrwał całą bitwę bez większych obrażeń.
Późniejsze życie[edytuj]
Ron nigdy nie ukończył siódmego roku nauki w Hogwarcie i otrzymał posadę w sklepie swojego brata George'a na ulicy Pokątnej. Później razem z Harrym dostał on pracę w Ministerstwie Magii jako auror. Ich zaangażowanie zrewolucjonizowało ten departament i, razem z Hermioną, pomogli oni stworzyć dla czarodziejów nowy świat.
Pomiędzy latami 1998-2006 Ron poślubił Hermionę i urodziła im się dwójka dzieci – Rose i Hugo. Ron został tez ojcem chrzestnym starszego syna Harry'ego i Ginny – Jamesa. Cała trójka bohaterów miała swoje karty w czekoladowych żabach, co szczególnie ucieszyło Rona. W sierpniu 2017 Ron uzyskał mugolskie prawo jazdy, być może dlatego, że tak jak jego ojciec interesował się mugoloznawstwem. Ron przyznał się także, iż użył zaklęcia Confundus na instruktorze jazdy, gdyż zapomniał o używaniu lusterek podczas jazdy[1].
Wygląd zewnętrzny[edytuj]
Ron odziedziczył typowe dla Weasleyów cechy wyglądu: rude włosy i piegowatą cerę. Ma on niebieskie oczy, długi nos i jest opisywany jako wysoki, chudy chłopak z dużymi rękami i stopami. Jego siostra Ginny zażartowała raz, że Ron ma tatuaż, ale nie wiemy czy to prawda.
W filmach, Rupert Grint, który gra Rona, nie ma długiego nosa, ale ma piegi, które są jednak zasłonięte przez makijaż, co sprawia, iż niektórzy fani twierdzą, że Grint nie jest piegowaty.
Cechy charakteru[edytuj]
J. K. Rowling opisuje Rona jako zabawnego, ale niedojrzałego emocjonalnie i niewrażliwego chłopaka. Ma sardoniczny, cięty żart, który często doprowadza jego przyjaciół do śmiechu i pozwala im się odprężyć. Jednak, jak stwierdziła Hermiona i Luna, jego żarty czasami ranią innych. Hermiona od czasu do czasu denerwowała się jego niedojrzałością. Podczas poszukiwania horkruksów, Ron bardzo dojrzał i nawet przez pewien czas został liderem ich grupy, kiedy Harry był w depresji.
Ważnymi cechami Rona jest też humorzastość i brak poczucia bezpieczeństwa. Potrafi być uporządkowany, logicznie myślący, co widać w trakcie kłótni z Hermioną, ale bywa też porywczy, gdy ktoś rani tych, których kocha.
W młodości, Ron był wyczulony na punkcie biedy jego rodziny. Większość rzeczy Rona były to rzeczy z drugiej ręki. Z powodu braku pieniędzy w jego rodzinie często był wyśmiewany przez Draco Malfoya. Pomimo że Ron był zafascynowany Quidditchem, szczególnie Armatami Chudleya, i był niezły w lataniu na miotle, miał słabe nerwy, na czym nieraz ucierpiała jego gra. Naszyjnik Slytherina ujawnił najgłębsze obawy Rona – że jego matka z całego rodzeństwa kochała go najmniej, a Hermiona woli Harry'ego. Ron cierpi na arachnofobię. Ten strach wywodzi się z jego dzieciństwa, gdy Fred zamienił jego misia w pająka.
Umiejętności[edytuj]
Ron początkowo używał starej rózdżki swojego brata – jesion i włos z ogona jednorożca. Na początku drugiego roku nauki, po złamaniu różdżki, Ron skleił ją specjalną taśmą, ale nie spisywała się ona za dobrze od tego czasu – wydawała dziwne odgłosy, strzelała zaklęciami ze złego końca. Przed trzecim rokiem, Ron dostał nową różdżkę – 14 cali, wierzba, włos z ogona jednorożca.
Ron miał talent do gry w szachy czarodziejów. Jego talent do pojedynkowania się widać dopiero od roku 1997. Trzeba zauważyć, że przeżył zarówno bitwę w Ministerstwie Magii, na Wieży Astronomicznej, jak i tą nad Little Whinging, podczas której trafił w locie Śmierciożercę. Rozbroił także Bellatriks Lestrange i uratował Hermionę w Dworze Malfoyów oraz wspólnie z Nevillem powalił Fenrira Greybacka. Na piątym roku udało się mu wytworzyć cielesnego patronusa, który przyjął kształt teriera.
PS: Naprawdę, w poście o Ginny usunęłam wszystkie [edytuj], ale tutaj nie dam rady...
Opis Ginny
Teraz znowu opis, tylko że dotyczy on Ginevry Weasley. ~ja
Jest najmłodszym dzieckiem Artura i Molly Weasley. Ma długie, płomiennorude włosy. Swoje brązowe oczy odziedziczyła po matce. Jak mawiają jej bracia, bliźniacy Fred i George, jest bardzo utalentowaną czarownicą i mimo swojego niepozornego wyglądu, obdarzona jest dużą mocą. Ginny wyspecjalizowała się w rzucaniu upiorogacków. Jest pierwszą od wielu pokoleń dziewczyną, która urodziła się w rodzie Weasleyów. Kocha się w Harrym. Była w Gwardii Dumbledore'a. Uczęszczała do Szkoły Magii i Czarodziejstwa Hogwart od 1992 do 1999 roku.
Harry Potter i Kamień Filozoficzny
W pierwszej książce z serii Harry Potter Ginny, młodsza siostra najlepszego przyjaciela głównego bohatera, Rona ukazuje się na początku książki, gdy razem z mamą odprowadza braci na pociąg do Hogwartu. Przy wejściu na peron 9 3/4 spotyka Harry'ego choć na początku o tym nie wie. Jest bardzo zafascynowana tym, że go zobaczyła. Udział Ginny w książce kończy się bardzo szybko, gdy pociąg odjeżdża z peronu.
Harry Potter i Komnata Tajemnic
Za każdym razem, gdy widzi Harry'ego, jest zdenerwowana i najczęściej się nie odzywa. Ginny w księgarni na Pokątnej staje w obronie Harry'ego, który kłóci się z Draconem Malfoyem. Po raz pierwszy wyrusza do Hogwartu i zostaje przyjęta do Gryffindoru. Znajduje dziennik Toma Riddle'a, jednak nie wie, że to dziennik Voldemorta i przez to zostaje opętana. Z tego powodu napuszcza bazyliszka na mugolaków i wypisuje krwią groźnie brzmiące napisy na ścianie Hogwartu. Moc dziennika tak ją przeraziła, że chciała się go pozbyć w toalecie, lecz znalazł go Harry. Niedługo potem Ginny sądząc, że Riddle opowie Harry'emu jej sekrety, postanawia wykraść dziennik z dormitorium. Kiedy go znajduje, Tom każe jej przyjść do Komnaty Tajemnic. Tom chce ją tam zabić, aby się odrodzić. Na ratunek Ginny wyruszają Harry i Ron. Gdy Harry zauważa Ginny, ta wygląda jakby umarła. Harry pokonuje Toma i bazyliszka, a po wszystkim budzi się cała i zdrowa Ginny. Razem z Harrym wraca do wyjścia, na końcu Komnaty spotykają Rona i Gilderoya Lockharta. Dzięki feniksowi dyrektora, Fawksowi opuszczają Komnatę Tajemnic.
Harry Potter i Czara Ognia
W tej części Ginny zaprzyjaźniła się z Hermioną, gdyż dzieliła z nią pokój w Norze. Idzie na Bal Bożonarodzeniowy z Nevillem, który ją zaprosił, jednak jest zmartwiona, gdyż okazuje się, że mogła na ten bal wybrać się z Harrym. Na balu poznaje Michaela, który później zostaje jej chłopakiem.
Harry Potter i Zakon Feniksa
Ginevra spędza wakacje w Kwaterze Głównej Zakonu Feniksa. Przestaje się wstydzić obecności Harry'ego. Zapoznaje go oraz Neville'a z Luną Lovegood, swoją przyjaciółką. Ginny zostaje członkinią Gwardii Dumbledore'a i wymyśla jej nazwę. Jest też zazdrosna o Cho Chang pomimo tego, że spotyka się z Michaelem Cornerem. Przez pewien czas gra na pozycji szukającego w drużynie Gryfonów, gdyż Harry dostał dożywotni zakaz gry wydany przez nauczycielkę obrony przed czarną magią, Dolores Umbridge. Ginny jako pierwsza z Gwardii Dumbledore'a nauczyła się zaklęcia Expecto Patronum. Ginny wraz z Harrym, Hermioną, Ronem, Luną i Nevillem wyrusza do Departamentu Tajemnic, aby walczyć ze śmierciożercami.
Harry Potter i Książę Półkrwi
Podczas gdy Harry spędza wakacje w Norze zaprzyjaźnia się z Ginny. Pierwszego września w pociągu dziewczyna potraktowała Zachariasza Smitha upiorogackiem. Dostrzegł to nowy nauczyciel eliksirów, Horacy Slughorn i zaprosił ją do Klubu Ślimaka. Na początku roku szkolnego Ginny dołączyła do drużyny quidditcha jako ścigająca. W kwietniu zerwała z Deanem Thomasem, z czego Harry bardzo się cieszy. Po wygranym meczu quidditcha, na którym Ginny grała jako szukająca gdyż Harry miał szlaban u Snape'a. Po wygranym meczu w euforii zwycięstwa stają się parą.
W czerwcu śmierciożercy z pomocą Dracona dostali się do szkoły. W tym samym czasie Dumbledore i Harry udali się na poszukiwanie horkruksa Voldemorta. W pobliżu Wieży Astronomicznej członkowie Zakonu dopadli śmierciożerców i zaczęła się walka. W trakcie tej potyczki, Ginny była atakowana za pomocą zaklęcia Cruciatus przez Amycusa Carrowa, ale dzięki eliksirowi szczęścia, który wypiła, śmierciożerca nie był w stanie jej trafić.
Ginny zdawała SUM-y. Wzięła też udział w pogrzebie Dumbledore'a. Po pogrzebie Harry zerwał z Ginny, gdyż bał się, że Voldemort dowie się, co ich łączy i będzie chciał ją wykorzystać, by go dopaść. Zaakceptowała jego decyzję.
Harry Potter i Insygnia Śmierci
Pierwszego września Ginny wróciła do Hogwartu. Wtedy Voldemort ostatecznie przejął Ministerstwo i uczynił Piusa Thicknesse'a Ministrem Magii. Ginny, Neville i Luna reaktywowali GD. Razem z Luną i Nevillem została złapana na próbie wykradzenia mecza Gryffindora z gabinetu Snape'a. Za karę Snape kazał im iść nocą z Hagridem do Zakazanego Lasu i zakazał im odwiedzania Hogsmeade. Gdy nadeszły ferie Wielkanocne, Ginny wróciła do Nory. Później Weasleyowie zostali zmuszeni do ukrywania się u ciotki Muriel.
Kiedy Harry wrócił do Hogwartu w poszukiwaniu horkruksów, Ginny przybyła do Hogwartu i brała udział w bitwie przeciw śmierciożercom.
Przyszłość
Z epilogu ostatniego tomu dowiadujemy się, że wyszła za Harry'ego Pottera i ma trójkę dzieci: Albusa Severusa, Jamesa Syriusza i Lily Lunę. W wywiadzie J. K. Rowling ujawniła, że Ginny została zawodniczką quidditcha, a gdy zakończyła się jej kariera scigającej – dziennikarką rubryki sportowej dla Proroka Codziennego
Jest najmłodszym dzieckiem Artura i Molly Weasley. Ma długie, płomiennorude włosy. Swoje brązowe oczy odziedziczyła po matce. Jak mawiają jej bracia, bliźniacy Fred i George, jest bardzo utalentowaną czarownicą i mimo swojego niepozornego wyglądu, obdarzona jest dużą mocą. Ginny wyspecjalizowała się w rzucaniu upiorogacków. Jest pierwszą od wielu pokoleń dziewczyną, która urodziła się w rodzie Weasleyów. Kocha się w Harrym. Była w Gwardii Dumbledore'a. Uczęszczała do Szkoły Magii i Czarodziejstwa Hogwart od 1992 do 1999 roku.
Harry Potter i Kamień Filozoficzny
W pierwszej książce z serii Harry Potter Ginny, młodsza siostra najlepszego przyjaciela głównego bohatera, Rona ukazuje się na początku książki, gdy razem z mamą odprowadza braci na pociąg do Hogwartu. Przy wejściu na peron 9 3/4 spotyka Harry'ego choć na początku o tym nie wie. Jest bardzo zafascynowana tym, że go zobaczyła. Udział Ginny w książce kończy się bardzo szybko, gdy pociąg odjeżdża z peronu.
Harry Potter i Komnata Tajemnic
Za każdym razem, gdy widzi Harry'ego, jest zdenerwowana i najczęściej się nie odzywa. Ginny w księgarni na Pokątnej staje w obronie Harry'ego, który kłóci się z Draconem Malfoyem. Po raz pierwszy wyrusza do Hogwartu i zostaje przyjęta do Gryffindoru. Znajduje dziennik Toma Riddle'a, jednak nie wie, że to dziennik Voldemorta i przez to zostaje opętana. Z tego powodu napuszcza bazyliszka na mugolaków i wypisuje krwią groźnie brzmiące napisy na ścianie Hogwartu. Moc dziennika tak ją przeraziła, że chciała się go pozbyć w toalecie, lecz znalazł go Harry. Niedługo potem Ginny sądząc, że Riddle opowie Harry'emu jej sekrety, postanawia wykraść dziennik z dormitorium. Kiedy go znajduje, Tom każe jej przyjść do Komnaty Tajemnic. Tom chce ją tam zabić, aby się odrodzić. Na ratunek Ginny wyruszają Harry i Ron. Gdy Harry zauważa Ginny, ta wygląda jakby umarła. Harry pokonuje Toma i bazyliszka, a po wszystkim budzi się cała i zdrowa Ginny. Razem z Harrym wraca do wyjścia, na końcu Komnaty spotykają Rona i Gilderoya Lockharta. Dzięki feniksowi dyrektora, Fawksowi opuszczają Komnatę Tajemnic.
Harry Potter i Czara Ognia
W tej części Ginny zaprzyjaźniła się z Hermioną, gdyż dzieliła z nią pokój w Norze. Idzie na Bal Bożonarodzeniowy z Nevillem, który ją zaprosił, jednak jest zmartwiona, gdyż okazuje się, że mogła na ten bal wybrać się z Harrym. Na balu poznaje Michaela, który później zostaje jej chłopakiem.
Harry Potter i Zakon Feniksa
Ginevra spędza wakacje w Kwaterze Głównej Zakonu Feniksa. Przestaje się wstydzić obecności Harry'ego. Zapoznaje go oraz Neville'a z Luną Lovegood, swoją przyjaciółką. Ginny zostaje członkinią Gwardii Dumbledore'a i wymyśla jej nazwę. Jest też zazdrosna o Cho Chang pomimo tego, że spotyka się z Michaelem Cornerem. Przez pewien czas gra na pozycji szukającego w drużynie Gryfonów, gdyż Harry dostał dożywotni zakaz gry wydany przez nauczycielkę obrony przed czarną magią, Dolores Umbridge. Ginny jako pierwsza z Gwardii Dumbledore'a nauczyła się zaklęcia Expecto Patronum. Ginny wraz z Harrym, Hermioną, Ronem, Luną i Nevillem wyrusza do Departamentu Tajemnic, aby walczyć ze śmierciożercami.
Harry Potter i Książę Półkrwi
Podczas gdy Harry spędza wakacje w Norze zaprzyjaźnia się z Ginny. Pierwszego września w pociągu dziewczyna potraktowała Zachariasza Smitha upiorogackiem. Dostrzegł to nowy nauczyciel eliksirów, Horacy Slughorn i zaprosił ją do Klubu Ślimaka. Na początku roku szkolnego Ginny dołączyła do drużyny quidditcha jako ścigająca. W kwietniu zerwała z Deanem Thomasem, z czego Harry bardzo się cieszy. Po wygranym meczu quidditcha, na którym Ginny grała jako szukająca gdyż Harry miał szlaban u Snape'a. Po wygranym meczu w euforii zwycięstwa stają się parą.
W czerwcu śmierciożercy z pomocą Dracona dostali się do szkoły. W tym samym czasie Dumbledore i Harry udali się na poszukiwanie horkruksa Voldemorta. W pobliżu Wieży Astronomicznej członkowie Zakonu dopadli śmierciożerców i zaczęła się walka. W trakcie tej potyczki, Ginny była atakowana za pomocą zaklęcia Cruciatus przez Amycusa Carrowa, ale dzięki eliksirowi szczęścia, który wypiła, śmierciożerca nie był w stanie jej trafić.
Ginny zdawała SUM-y. Wzięła też udział w pogrzebie Dumbledore'a. Po pogrzebie Harry zerwał z Ginny, gdyż bał się, że Voldemort dowie się, co ich łączy i będzie chciał ją wykorzystać, by go dopaść. Zaakceptowała jego decyzję.
Harry Potter i Insygnia Śmierci
Pierwszego września Ginny wróciła do Hogwartu. Wtedy Voldemort ostatecznie przejął Ministerstwo i uczynił Piusa Thicknesse'a Ministrem Magii. Ginny, Neville i Luna reaktywowali GD. Razem z Luną i Nevillem została złapana na próbie wykradzenia mecza Gryffindora z gabinetu Snape'a. Za karę Snape kazał im iść nocą z Hagridem do Zakazanego Lasu i zakazał im odwiedzania Hogsmeade. Gdy nadeszły ferie Wielkanocne, Ginny wróciła do Nory. Później Weasleyowie zostali zmuszeni do ukrywania się u ciotki Muriel.
Kiedy Harry wrócił do Hogwartu w poszukiwaniu horkruksów, Ginny przybyła do Hogwartu i brała udział w bitwie przeciw śmierciożercom.
Przyszłość
Z epilogu ostatniego tomu dowiadujemy się, że wyszła za Harry'ego Pottera i ma trójkę dzieci: Albusa Severusa, Jamesa Syriusza i Lily Lunę. W wywiadzie J. K. Rowling ujawniła, że Ginny została zawodniczką quidditcha, a gdy zakończyła się jej kariera scigającej – dziennikarką rubryki sportowej dla Proroka Codziennego
Opis Harrego
Hei ♥ Teraz dam wam opis postaci Harrego z Wikipedii. Mam nadzieję, że czytając nie umrzecie z nudów. ~ja
Harry James Potter (ur. 31 lipca 1980) – postać fikcyjna, bohater serii książek fantastycznych Harry Potter, syn Jamesa i Lily Potterów. Jako pomysł narodził się w głowie autorki w pierwszej połowie lat 90. XX wieku.
Gdy Harry miał około roku, Lord Voldemort próbował go zabić, ponieważ według przepowiedni Trelawney, chłopiec był obdarzony większą mocą od Voldemorta i był jedynym, który byłby w stanie go pokonać. Kiedy Voldemort przybył do Doliny Godryka, zabił rodziców Harry'ego, lecz jego matka oddając za niego życie, uchroniła go przed śmiercią. Mordercze zaklęcie (Avada Kedavra) odbiło się od Harry'ego, trafiając w Voldemorta, który stracił całą swoją moc i stał się słabym niedookreślonym tworem. W ten sposób Harry, wbrew woli Czarnego Pana (tak nazywali Voldemorta jego poplecznicy), został siódmym z jego horkruksów. Jedynym śladem po Morderczym Zaklęciu była blizna w kształcie błyskawicy na czole Harry'ego.
Po śmierci rodziców Harry, decyzją Albusa Dumbledore'a, umieszczony został u swoich jedynych żyjących krewnych: Petunii i Vernona Dursleyów. Spędził u nich dziesięć lat nieuzasadnionych upokorzeń, stając się celem ataków syna Dursleyów, Dudleya. W dniu swoich jedenastych urodzin Harry dowiaduje się od Hagrida, posłańca Dumbledore'a, że jest czarodziejem, a jego rodzice nie zginęli (jak wmawiano mu przez lata) w wypadku samochodowym. Harry otrzymuje zaproszenie do Hogwartu, szkoły dla czarodziejów. Po chwili wahania zgadza się wyruszyć z Hagridem do Londynu na ulicę Pokątną, by zakupić przedmioty niezbędne do czarodziejskiej edukacji.
W drodze do Hogwartu Harry poznaje swoich pierwszych w życiu przyjaciół: Rona i Hermionę. Inni czarodzieje uważają go za bohatera, gdyż przeżył atak Voldemorta. Hogwart staje się jego prawdziwym domem. Nauka magii okazuje się rzeczą trudną, aczkolwiek w większości przypadków dość przyjemną i owocną. Jego szkolnym wrogiem staje się Draco Malfoy.
Wielokrotnie przychodziło stanąć mu oko w oko z Voldemortem, który pragnie odzyskać swoje ciało, moc i zemścić się na Harrym.
Harry Potter w Hogwarcie[edytuj]
Na swoim pierwszym roku Harry stoczył i wygrał walkę z trollem górskim, został szukającym w drużynie Gryfonów jako najmłodszy od 100 lat zawodnik. Odkrył tajemnicę Kamienia Filozoficznego i powstrzymał Voldemorta przed odrodzeniem.
Rok później odkrył Komnaty Tajemnic. Dowiedział się także, że jest wężousty (potrafił porozumiewać się z wężami). W ten sposób pokonał potwora Slytherina (legendarnego założyciela Hogwartu), Bazyliszka. Ponownie przeszkodził Voldemortowi w odrodzeniu się i dodatkowo uratował Ginny Weasley. Jednocześnie nieświadomie zniszczył horkurksa Voldemorta, przebijając jego dziennik kłem Bazyliszka.
Daniel Radcliffe, odtwórca roli Harry'ego Pottera, podczas kręcenia ostatniego filmu z cyklu
Na trzecim roku poznał swojego ojca chrzestnego, Syriusza Blacka. Dowiedział się całej historii o Huncwotach (towarzyszach swojego ojca z lat szkolnych) oraz przepędził setki dementorów zaklęciem Patronusa. Uratował także hipogryfa Hardodzioba przed śmiercią. Dokonał tego wraz z Hermioną, z którą cofnął się w czasie dzięki magicznemu zegarkowi.
Na czwartym roku wystartował w Turnieju Trójmagicznym, w którym wygrał ex aequo z Cedrikiem Diggorym. Puchar turniejowy przeniósł zwycięzców na cmentarz w Little Haglenton, gdzie Voldemort się odrodził m.in. dzięki krwi Harry'ego. Voldemort i Harry stoczyli ze sobą pojedynek, podczas którego Powstał bardzo rzadki efekt Priori Incantatem (rdzenie różdżek Pottera i Riddle'a są takie same). Nikt nie chciał uwierzyć w powrót Voldemorta.
Piąty rok. Ministerstwo Magii, mieszało się w sprawy Hogwartu, posadę nauczyciela Obrony przed czarną magią objęła Dolores Umbridge. Stała się potem dyrektorem i Wielkim Inkwizytorem Hogwartu. Podczas, gdy Umbridge uczyła tylko teorii, Harry wraz z Hermioną i Ronem stworzy Gwardię Dumbledore'a. Dochodzi do bitwy w Departamecie Tajemnic, podczas której zginął Syriusz Black.
Na szóstym roku Harry pobierał lekcje z Dumbledorem na temat Voldemorta, dowiedział się o horkruksach. Znalazł bardzo stary podręcznik do eliksirów Księcia Półkrwi i odnalazł tam przekształcone przepisy na eliksiry oraz formuły różnych nieznanych zaklęć np. złowrogiego Sectumsempra. Pod koniec szóstego roku nauki Harry'ego zginął Albus Dumbledore, a tajemniczym Księciem Półkrwi okazał się były mistrz eliksirów - Severus Snape.
Harry nie wrócił na siódmy rok do Hogwartu, ale postanowił zniszczyć wszystkie horkruksy. Podczas Bitwy o Hogwart Voldemort niszczy część swojej duszy w Harrym, a gdy Neville zabija Nagini, wszystkie horkruksy zostają zniszczone. Dzięki temu Harry ostatecznie unicestwił swojego wroga.
W epilogu ostatniej, 7. części dowiadujemy się, że Harry ożenił się z Ginny Weasley i mają trójkę dzieci: synów Jamesa Syriusza, Albusa Severusa i córkę Lily Lunę.
Harry zostaje aurorem i pracuje dla Ministerstwa Magii, a później staje się szefem Biura Aurorów. Zatrzymał motocykl Syriusza, który Artur Weasley naprawił dla niego, nie może już porozumiewać się z wężami od czasu, gdy cząstka Voldemorta, która była w nim, zginęła.
PS: Różdżki cz. 2 chyba zrobię jutro. •
Harry James Potter (ur. 31 lipca 1980) – postać fikcyjna, bohater serii książek fantastycznych Harry Potter, syn Jamesa i Lily Potterów. Jako pomysł narodził się w głowie autorki w pierwszej połowie lat 90. XX wieku.
Gdy Harry miał około roku, Lord Voldemort próbował go zabić, ponieważ według przepowiedni Trelawney, chłopiec był obdarzony większą mocą od Voldemorta i był jedynym, który byłby w stanie go pokonać. Kiedy Voldemort przybył do Doliny Godryka, zabił rodziców Harry'ego, lecz jego matka oddając za niego życie, uchroniła go przed śmiercią. Mordercze zaklęcie (Avada Kedavra) odbiło się od Harry'ego, trafiając w Voldemorta, który stracił całą swoją moc i stał się słabym niedookreślonym tworem. W ten sposób Harry, wbrew woli Czarnego Pana (tak nazywali Voldemorta jego poplecznicy), został siódmym z jego horkruksów. Jedynym śladem po Morderczym Zaklęciu była blizna w kształcie błyskawicy na czole Harry'ego.
Po śmierci rodziców Harry, decyzją Albusa Dumbledore'a, umieszczony został u swoich jedynych żyjących krewnych: Petunii i Vernona Dursleyów. Spędził u nich dziesięć lat nieuzasadnionych upokorzeń, stając się celem ataków syna Dursleyów, Dudleya. W dniu swoich jedenastych urodzin Harry dowiaduje się od Hagrida, posłańca Dumbledore'a, że jest czarodziejem, a jego rodzice nie zginęli (jak wmawiano mu przez lata) w wypadku samochodowym. Harry otrzymuje zaproszenie do Hogwartu, szkoły dla czarodziejów. Po chwili wahania zgadza się wyruszyć z Hagridem do Londynu na ulicę Pokątną, by zakupić przedmioty niezbędne do czarodziejskiej edukacji.
W drodze do Hogwartu Harry poznaje swoich pierwszych w życiu przyjaciół: Rona i Hermionę. Inni czarodzieje uważają go za bohatera, gdyż przeżył atak Voldemorta. Hogwart staje się jego prawdziwym domem. Nauka magii okazuje się rzeczą trudną, aczkolwiek w większości przypadków dość przyjemną i owocną. Jego szkolnym wrogiem staje się Draco Malfoy.
Wielokrotnie przychodziło stanąć mu oko w oko z Voldemortem, który pragnie odzyskać swoje ciało, moc i zemścić się na Harrym.
Harry Potter w Hogwarcie[edytuj]
Na swoim pierwszym roku Harry stoczył i wygrał walkę z trollem górskim, został szukającym w drużynie Gryfonów jako najmłodszy od 100 lat zawodnik. Odkrył tajemnicę Kamienia Filozoficznego i powstrzymał Voldemorta przed odrodzeniem.
Rok później odkrył Komnaty Tajemnic. Dowiedział się także, że jest wężousty (potrafił porozumiewać się z wężami). W ten sposób pokonał potwora Slytherina (legendarnego założyciela Hogwartu), Bazyliszka. Ponownie przeszkodził Voldemortowi w odrodzeniu się i dodatkowo uratował Ginny Weasley. Jednocześnie nieświadomie zniszczył horkurksa Voldemorta, przebijając jego dziennik kłem Bazyliszka.
Daniel Radcliffe, odtwórca roli Harry'ego Pottera, podczas kręcenia ostatniego filmu z cyklu
Na trzecim roku poznał swojego ojca chrzestnego, Syriusza Blacka. Dowiedział się całej historii o Huncwotach (towarzyszach swojego ojca z lat szkolnych) oraz przepędził setki dementorów zaklęciem Patronusa. Uratował także hipogryfa Hardodzioba przed śmiercią. Dokonał tego wraz z Hermioną, z którą cofnął się w czasie dzięki magicznemu zegarkowi.
Na czwartym roku wystartował w Turnieju Trójmagicznym, w którym wygrał ex aequo z Cedrikiem Diggorym. Puchar turniejowy przeniósł zwycięzców na cmentarz w Little Haglenton, gdzie Voldemort się odrodził m.in. dzięki krwi Harry'ego. Voldemort i Harry stoczyli ze sobą pojedynek, podczas którego Powstał bardzo rzadki efekt Priori Incantatem (rdzenie różdżek Pottera i Riddle'a są takie same). Nikt nie chciał uwierzyć w powrót Voldemorta.
Piąty rok. Ministerstwo Magii, mieszało się w sprawy Hogwartu, posadę nauczyciela Obrony przed czarną magią objęła Dolores Umbridge. Stała się potem dyrektorem i Wielkim Inkwizytorem Hogwartu. Podczas, gdy Umbridge uczyła tylko teorii, Harry wraz z Hermioną i Ronem stworzy Gwardię Dumbledore'a. Dochodzi do bitwy w Departamecie Tajemnic, podczas której zginął Syriusz Black.
Na szóstym roku Harry pobierał lekcje z Dumbledorem na temat Voldemorta, dowiedział się o horkruksach. Znalazł bardzo stary podręcznik do eliksirów Księcia Półkrwi i odnalazł tam przekształcone przepisy na eliksiry oraz formuły różnych nieznanych zaklęć np. złowrogiego Sectumsempra. Pod koniec szóstego roku nauki Harry'ego zginął Albus Dumbledore, a tajemniczym Księciem Półkrwi okazał się były mistrz eliksirów - Severus Snape.
Harry nie wrócił na siódmy rok do Hogwartu, ale postanowił zniszczyć wszystkie horkruksy. Podczas Bitwy o Hogwart Voldemort niszczy część swojej duszy w Harrym, a gdy Neville zabija Nagini, wszystkie horkruksy zostają zniszczone. Dzięki temu Harry ostatecznie unicestwił swojego wroga.
W epilogu ostatniej, 7. części dowiadujemy się, że Harry ożenił się z Ginny Weasley i mają trójkę dzieci: synów Jamesa Syriusza, Albusa Severusa i córkę Lily Lunę.
Harry zostaje aurorem i pracuje dla Ministerstwa Magii, a później staje się szefem Biura Aurorów. Zatrzymał motocykl Syriusza, który Artur Weasley naprawił dla niego, nie może już porozumiewać się z wężami od czasu, gdy cząstka Voldemorta, która była w nim, zginęła.
PS: Różdżki cz. 2 chyba zrobię jutro. •
Ginny dla Idy
Dla mojej kochanej kuzynki Idy za to, że poprosiła :) Pamiętajcie, jeżeli chcecie jakieś kolaże albo dowcipy o naszych bohaterach, nie musicie być obserwatorami tego bloga, chociaż fajnie by było :) ~ja
Różdżki - cz.1
Hej. Mam teraz dla was przewidziany kolaż z pierwszą częścią różdżek. Niestety ciągle nie mogę znaleźć testu na różdżkę :(( Pamiętam, że taki test był na Facebook'u. Nie wiem, ile dokładnie będzie tych kolaży z różdżkami, ale ileś tam będzie. ~ja
piątek, 22 lutego 2013
?
Parę godzin temu założyłam tego bloga, a już ósmy robię post! Trochę to dziwne, wiem. Nie wiem, co teraz wrzuić, więc tak piszę bez sensuuu. Chociaż pamiętam taką (dawniej) fajną grę Wizard 101. Gra była bardzo fajna, a zarazem wciągająca. Do teraz bym w nią grała, gdyby nie zrobiła się całkowicie płatna. A naprawdę, szkoda :( Ale cóż. Dobra, wracam za jakieś pół godziny. Może wtedy uda mi się wymyśleć jakiegoś cosia. ~ja
PS: Tak sobie szukam fajnego testu "jaką dostaniesz różdżkę?'.
PS: Tak sobie szukam fajnego testu "jaką dostaniesz różdżkę?'.
Spam z kolażami 1/5
Zrobię sobie spam z kolażami, może narazie pięć spamów z Gryffonami. Startujemy z Ginny. ~ja
Lista zakupów dla pierwszo-roczniaków
Hei ♥ Znalazłam przed chwilą listę zakupów dla pierwszo-roczniaków. Polecam zrobić zakupy oczywiście na... Pokątnej w Londynie! ~ja
UMUNDUROWANIE
1.Trzy komplety szat roboczych(czarnych)
2.Jedną zwykłą spiczastą tiarę dzienną(czarną)
3.Jedną parę rękawic ochronnych(ze smoczej skóry albo podobnego rodzaju)
PODRĘCZNIKI
1.Standardowa księga zaklęć(1 stopień) - Miranda Goshawk
2.Dzieje magii - Bathilda Bagshot
3.Teoria magii - Adalbert Waffling
4.Wprowadzenie do transmutacjii(dla początkujących) - Emerik Switch
5.Tysiąc magicznych ziół i grzybów - Phylida Spore
6.Magiczne wzory i napoje - Arsenius Jiggera
7.Fantastyczne zwierzęta i jak je znaleźć - Newt Scamander
8.Ciemne moce: Poradnik samoobrony - Quentin Trimble
9.Harry Potter: Jak zdobył wieczną chwałę - Justin Hanson
10.Zasady gry w Quiidditcha - Estemona Tynsa
POZOSTAŁE WYPOSAŻENIE
1 różdżka
1 cynowy kociołek rozmiar 2
1 zestaw szklanych lub kryształowych fiolek
1 teleskop
1 miedziana waga z odważnikami
Studenci mogą również posiadać SOWĘ, KOTA lub ROPUCHĘ.
UMUNDUROWANIE
1.Trzy komplety szat roboczych(czarnych)
2.Jedną zwykłą spiczastą tiarę dzienną(czarną)
3.Jedną parę rękawic ochronnych(ze smoczej skóry albo podobnego rodzaju)
PODRĘCZNIKI
1.Standardowa księga zaklęć(1 stopień) - Miranda Goshawk
2.Dzieje magii - Bathilda Bagshot
3.Teoria magii - Adalbert Waffling
4.Wprowadzenie do transmutacjii(dla początkujących) - Emerik Switch
5.Tysiąc magicznych ziół i grzybów - Phylida Spore
6.Magiczne wzory i napoje - Arsenius Jiggera
7.Fantastyczne zwierzęta i jak je znaleźć - Newt Scamander
8.Ciemne moce: Poradnik samoobrony - Quentin Trimble
9.Harry Potter: Jak zdobył wieczną chwałę - Justin Hanson
10.Zasady gry w Quiidditcha - Estemona Tynsa
POZOSTAŁE WYPOSAŻENIE
1 różdżka
1 cynowy kociołek rozmiar 2
1 zestaw szklanych lub kryształowych fiolek
1 teleskop
1 miedziana waga z odważnikami
Studenci mogą również posiadać SOWĘ, KOTA lub ROPUCHĘ.
Hejo :)
Witajcie na moim nowiutkim blogu o Hogwarcie! Wciąż czekam na list, już parę lat temu miał być termin przysłania, ale nie ma :( no ale cóż, czekamy do siedemnastki :D. Na tym blogu będę robiła rózne kolaże i pisała śmieszne (lub nie) informacje o Hogwarcie i jego mieszkańcach. Jak blog zrobi się już troche bardziej znany, wtedy zacznę robić wykreślanki. Żeby nie schrzanić pierwszego posta, wrzucę jakiś fajny kolaż Pottera, Weasleya i Granger. Będę się podpisywała jako.... Ymmmm.... Na razie "ja" =) Ok.
~ja
~ja
Subskrybuj:
Posty (Atom)